Η Μαμά Δουλεύει (και εκτός σπιτιού)

Όταν η μαμά δουλεύει και τυχαίνει να είναι και blogger, τότε το καημένο το blog αφήνεται στο έλεος των σταθερών αναγνωστών που θέλει εδώ και τώρα να ευχαριστησεί μέσα από την ψυχή της! Τί θα έκανα χωρίς εσάς που αγαπάτε αυτό το μέρος όσο εγώ?  Και πολύ καλά καταλάβατε… Η μαμά άρχισε δουλειά! Πολλά έχουν αλλάξει εξαιτίας του γεγονότος αυτού… Το κάθετι με διαφορετικό τρόπο και για διαφορετικό λόγο. Θέλετε να τα πιάσουμε από την αρχή;

Αρχές Δεκέμβρη 2019 έστειλα ένα βιογραφικό σε μια μεσιτική εταιρία. Μετά από 2 μέρες με καλέσαν για συνέντευξη. Εκεί, στην πρώτη μας συνάντηση μου εξήγησαν ακριβώς πώς έχει το επάγγελμα του μεσίτη και έτσι απλά αποφάσισα να το δοκιμάσω. Μου έδειξαν το γραφείο μου, μου έδωσαν όλα τα απαραίτητα “εργαλεία” και ξεκίνησα: τηλέφωνα, ραντεβού, επιδείξεις σπιτιών, οικοπέδων, αναθέσεις, προεγκρίσεις δανείων και κάπως έτσι πέρασαν σχεδόν 3 μήνες. Και πλέον λέω ότι στο σπίτι μας η μαμά δουλεύει!

Αλλά, τώρα σίγουρα θα σκέφτεστε, πώς και το αποφάσισες; Το σκεφτόμουν πολύ καιρό… Ήθελα να βρω να κάνω κάτι, αλλά με πολύ συγκεκριμένους όρους. Ποιοι ήταν αυτοί; Μα φυσικά ωράριο που να το ρυθμίζω εγώ και μόνο. Βλέπετε έχω 2 παιδιά, το ένα έχει σύνδρομο Down και οι απαιτήσεις είναι λίγο πιο πολλές.  Το επάγγελμα του μεσίτη είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν αλλά δεν το ήξερα! Έχω ένα ωράριο που εξαρτάται από εμένα, πράγμα που σημαίνει ότι η ρουτίνα των παιδιών μου δεν κλονίζεται! Η δικιά μου έχει λίγο απορυθμιστεί, αλλά που θα πάει, θα το βρω!

Αν σκεφτώ το πως είχα κανονίσει και προγραμματίσει την καθημερινότητά μου τα τελευταία 2 χρόνια (πάρε μια γεύση εδώ) τώρα βλέπω ότι, όταν η μαμά δουλεύει,  επιβάλεται νέος επαναπρογραμματισμός και επαναπροσδιορισμός, μη σας πω!

Οι μέρες και οι ώρες που η μαμά δουλεύει:

Οι μέρες που πάω στο γραφείο είναι 3 (ουσιαστικά όμως δουλεύω από Δευτέρα έως Κυριακή). Και αυτό το έχω επιλέξει βάσει του προγράμματος της μικρής γιατί 2 φορές την εβδομάδα πάμε για λογοθεραπεία και εργοθεραπεία. Ευτυχώς την Παρασκευή πάμε αμέσως μετά το σχολείο όποτε έχω  λίγο χρόνο για να ασχοληθώ με το σπίτι, εκτός και αν προκύψουν ραντεβού ή εκκρεμότητες… Οι ώρες που περνάω στο γραφείο είναι κατά βάση 3! Πρέπει να πάρω τα παιδιά από το σχολείο, βλέπετε… Τώρα, για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι απαραίτητο να πηγαίνω και τις τρεις. Κανένας δε θα μου ζητήσει το λόγο, αρκεί να γίνεται δουλειά: νέα ακίνητα, νέοι πελάτες και νέα συμβόλαια! Καλό ακούγεται, ε; Καλό είναι, αλλά και αρκετά στρεσογόνο, γιατί ο κοσμός δεν αποφασίζει και πολύ εύκολα αν τελικά το ακίνητο το θέλει ή όχι… Σταματάω την γκρίνια εδώ. Η μαμά δουλεύει και το απόγευμα, κάνοντας κάποιες συναντήσεις ή κάποια τηλέφωνα ώστε να κανονιστούν τα απαραίτητα ραντεβού. Και ξέρετε, κάθε φορά που θα πρέπει να μιλήσω στο τηλέφωνο, η Σοφία θα με θυμηθεί…

Τι γίνεται μετά τη δουλειά;

Όταν μαμά και παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι γίνεται χαμούλης: να φάμε, να γκρινιάξουμε και όταν τελικά συνέλθουμε να αρχίσει ο μεγάλος διάβασμα. Και φυσικά όχι στο δωμάτιό του, αλλά στην κουζίνα… Και η μικρή να θέλει να ακούσει τα τραγούδια της, να τραγουδήσει και να χορέψει. ΟΚ, μετά από 3 μήνες έχω αρχίσει να μπορώ  να σταθώ και εγώ κάπου μέσα σε αυτά ήρεμη και πάντα στη διάθεση του μαθητή για τυχόν βοήθεια.  Την τελευταία βδομάδα το κατάφερα…

Βέβαια η δουλειά δε σταματάει εδώ. Υπάρχουν κυρίως απογευματινά ραντεβού που χώνω (κυριολεκτικά) μεταξύ μπαλέτου, αγγλικών και ποδοσφαίρου… Ας είναι καλά και η μαμά μου που πάντα κρατάει τα παιδιά μου σε κάθε έκτακτο ραντεβού! Βλέπετε, στο σπίτι μας η μαμά εργάζεται περίεργες ώρες…

Τί συμβαίνει πριν πάω στη δουλειά κάθε πρωί;

Εδώ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Πάλι θα ξυπνήσω πιο νωρίς από όλους για να χαρώ την ησυχία του σπιτιού. Μόλις τα παιδιά φύγουν για το σχολείο αρχίζω το συμμάζεμα και κάποιες απαραίτητες δουλειές για να βρούμε το μεσημέρι το σπίτι μας τακτοποιημένο και φιλόξενο. Μόνο έτσι θα ηρεμήσουμε πιο εύκολα… Ευτυχώς που η μαμά μου μαγειρεύει για όλους σε αυτή τη φάση, μέχρι τουλάχιστον να στρώσω λίγο τη δουλειά μου. Αν είχα και το μαγείρεμα, δεν ξέρω τί θα έκανα. Δεν είμαι και καμιά μαγείρισσα της προκοπής…

Θυμάμαι, πριν πιάσω δουλειά τα Σαββατοκύριακα μου ήταν ανέμελα, χωρίς πρόγραμμα. Ε, αυτό άλλαξε! Τώρα το ΣΚ θα καθαρίσω το σπίτι… Φροντίζω να κάνω γενικά από κάτι μέσα στην εβδομάδα (όπως ξεσκόνισμα, πλυντήρια, πλύσιμο μπάνιου) ώστε να μοιράζω τις χοντρές δουλειές στις 2 μέρες του ΣΚ. Θέλω να μένει χρόνος για εμένα με τους αγαπημένους μου!

Και από προσωπικό χρόνο;

Μπαλέτο! Όταν ήμουν μικρή έκανα μπαλέτο. Στα 17 σταμάτησα. Τώρα, το αρχισα ξανά! Γράφτηκα σε σχολή χορού που έχει ειδικό τμήμα για ενήλικες και απορώ γιατί το καθυστέρησα τόσα χρόνια. Κορμάκια, φουστάκια, γκέτες, καλτσονάκια, παπουτσάκια, δεν ξεχνάμε το αντεόρ, τη σωστή ποσισιόν και το πατε μπουρε ποτέ! Είναι οι δύο δικές μου ώρες και δεν τις χάνω με τίποτα!

Μου αρέσει αυτή η νέα μου ζωή. Αρκετές φορές, βέβαια ψιλοαπογοητεύομαι, γιατί είναι μια δουλειά που κυνηγάς αποτελέσματα, τα οποία δεν έρχονται πάντα. Αλλά, σίγουρα κάτι γίνεται. Και να μην ξεχνάω ότι είναι κάτι καινούριο… Θα μάθω, που θα πάει! Ο λόγος που ήθελα πολύ να γράψω για την αλλαγή αυτή είναι για να σας πω ΞΕΒΟΛΕΥΤΕΙΤΕ! Εγώ μάλλον είχα βολευτεί… Αφού μπορώ να το κάνω, γιατί να μην το προσπαθήσω; Μόνο έτσι θα μάθω αν μπορώ και αν τελικά θέλω!

Εσείς; Θα ξεβολευτείτε; Αν είστε κάπου μεταξύ στο θέλω, στο πρέπει και στο μπορώ ρίξτε μια ματιά εδώ…