Μήνας: Ιούνιος 2017

Εδώ και περίπου ένα μήνα, από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή (τα ΣΚ απολαμβάνω, με μέτρο, νοστιμιές με την οικογένεια και τους φίλους μας!), το μεσημεριανό μου αποτελείται από φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρούς και γιαούρτι. Δε μπορώ να αποχωρηστώ τον πρωινό μου καφέ (υπέρδιπλος ελληνικός) συνοδευόμενο από μέλι – ταχίνι και τυρί πάνω σε 2 φετούλες ψωμί. Στο πρωινό μου δεν κάνω εκπτώσεις! Τα φρούτα είναι πάντα μαζί μου μέσα στην ημέρα σαν ενδιάμεσα σνακ. Το βραδυνό μου μπορεί να είναι κάποιο τοστ, σαλάτα ή παξιμάδι και τυράκι. Το μεσημεριανό μου όμως τα έχει όλα! Το γιαούρτι είναι ο βασικός πρωταγωνιστής και η όρεξή μου απλά το εμπλουτίζει. Από όλα όσα έχω χωρέσει σε ένα κεσεδάκι το αγαπημένο μου μείγμα θα το μοιραστώ μαζί σας:

• 1 κεσεδάκι στραγγιστό γιαούρτι 2% λιπαρά
• 4 παξιμαδάκια με χαρούπι  (χρησιμοποιώ του ΑΒ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ πεντανόστιμα!) ελάχιστα μουσκεμένα σε νερό
• 1/2 πράσινο μήλο
• 1/4 πράσινη πιπεριά
• 2κγ ηλιόσπορο ψίχα ανάλατο
• 1 χούφτα κάσιους ωμά, ανάλατα και ψιλοκομμένα με το μαχαίρι
• 1 κσ ελαιόλαδο
• 1 πρέζα κουρκουμά

Η εκτέλεση απλή: βάλτε όλα τα υλικά σε ένα μπολ, ανακατέψτε και απολαύστε!

Καλό Σαββατοκύριακό!

ΥΓ: Οι ποσότητες είναι ενδεικτικές, όλα είναι θέμα προτίμησης!

Από πέρσυ έχουμε αποκτήσει μία αγαπημένη συνήθεια: να διακοσμούμε τις πόρτες (αλλά και τους τοίχους) του σπιτιού μας με τις καλύτερες ζωγραφιες του Πάνου. Ο Πάνος κλείνε τα 6 σε ένα μήνα, δηλαδή μόλις αποφοίτησε από το Νηπιαγωγείο. Δημοτικό, σου ερχόμαστε!

Σήμερα λοιπόν ήταν η μέρα της διακόσμησης! Αδειάσαμε την υπέροχη  τσάντα που ετοίμασαν οι δασκάλες από τις εργασίες και, αφού ξεχωρίσαμε τις καλύτερες και αγαπημένες, τις κρεμάσαμε! Φέτος έβαλα μία και στο δωμάτιο μας, ένα ανθισμένο κλαδί αμυγδαλιάς! Αλλά τα πιο πολλά μπήκαν σε δίαφορες πόρτες του σπιτιού μας! Με αυτό τον τρόπο κάθε μέρα και κάθε στιγμή βλέπουμε εικόνες που μόνο ευτυχία μας χαρίζουν!

Η μικρούλα (17 μηνών) μας κοιτούσε γεμάτη απορία στην αρχή! Μετά άρχισε να διεκδικεί μία θέση εργασίας! Για αυτό το λόγο τις δώσαμε ένα καμβαδάκι και τέμπερες! Το αποτέλεσμα? Ορίστε!

Για να κάνετε το μωρό σας να σας χαρίσει την πρώτη του ακουαρέλα ακολουθείτε τα εξής βήματα:

1. παίρνετε 1 καμβαδάκι πχ 20εκΧ20εκ
2. διαλέγετε χρώματα από ακουαρελα που σας αρέσουν και σχηματίζετε τελίτσες χρώματος πάνω στον καμβά
3. θα χρειαστείτε και μία σακούλα με zip για να βάλετε το καμβαδάκι μέσα
4. Κλείνετε τη σακούλα και τη δίνετε στο μικρό σας. Αφήστε το να παίξει όσο θέλει! Ο τρόπος που αναμειγνύει τα χρώματα πραγματικά θα το μαγέψει. Μόλις τελειώσει απλά βγάλτε το καμβαδάκι προσεκτικά από το σακουλάκι και αφήστε το να στεγνώσει. Όταν είναι έτοιμο βάλτε το κάπου να το βλέπετε και να σας κάνει κάθε φορά να χαμογελάτε γλυκά! Πού ξέρετε…? Μπορεί να έχετε στο σπίτι σας τον επόμενο…Πικάσο, Νταλί, Βαν Γκογκ, Πόλοκ….

Την προηγούμενη εβδομάδα φάγαμε τα τελευταία κεράσια, που τόσο απλόχερα μας προσφέρουν οι 2 κερασιές του κήπου μας! Για άλλη μία χρονιά ευχαριστηθήκαμε γεύση! Να μαστε καλά και του χρόνου!

Τώρα λοιπόν αρχίσαμε τα βερύκοκα, και εννοείται ότι προτιμάμε τα Διαμαντοπούλου, που θεωρείται η πιο νόστιμη ποικιλία παγκοσμίως! Δυστυχώς είναι και η ποικιλία που τελειώνει νωρίς…

Όπως καταλάβατε αυτή τη βδομάδα το μυαλό μου είναι στα φρούτα και η βασική μου απορία γεννήθηκε καθώς έτρωγα ένα μπολ μελιστάλαχτα βερύκοκα Διαμαντοπούλου: γιατί τα λένε έτσι? Και ναι, το γκούγκλαρα! Η αλήθεια είναι ότι δυσκολέυτηκα να βρω κάτι σχετικό, γιατί όλες οι αναρτήσεις αναφέρονται στο βερύκοκο γενικά… Ψάξε, ψάξε τα κατάφερα!

Υπεύθυνος για αυτά τα υπέροχα φρούτα είναι ο Γιώργης Διαμαντόπουλος από τη Λυκοποριά Ξυλοκάστρου, ένα χωριό που προπολεμικά φημιζόταν για τις κοντούλες του και όχι για τα βερύκοκα! Ο Διαμαντόπλουλος λοιπόν έφυγε για την Αμερική και επέστρεψε μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο ξανά στο χωριό του. Τότε έμαθε πως ο αδελφός του σκοτώθηκε στη Μακεδονία και ξεκίνησε να βρει τον τάφο του. Στην περιοχή εκεί καθώς περπατούσε του έκανε εντύπωση μία βερυκοκιά με καρπούς διαφορετκούς από αυτούς που ήξερε… Αφού έκοψε κάποια κλαδιά, τα τύλιξε σε βρεγμένα πανιά και τα πήγε στο χωριό του. Μπόλιασε κάποιες δικές του βερυκοκές και μετά από μερικά χρόνια γεννήθηκε αυτό το υπέροχο φρούτο: βερύκοκο Διαμαντοπούλου! Μμμμμ…!

Μπορει το σουβλάκι που τρώω αυτή τη στιγμή να μην συνάδει καθόλου με τον τίτλο του άρθρου μου, αλλά το κόκκινο κρασάκι Παλαία Κτήματα που πίνω μου φτιάχνει πραγματικά τη δίαθεση!

Όπως λέει και ο τίτλος, το να τρώμε ελαφριά γεύματα μας κάνει καλό, όχι μόνο στην υγεία μας, αλλά και στη διάθεσή μας! Η άποψη αυτή με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Βέβαια ελαφρύ γεύμα δε σημαίνει άγευστο γεύμα! Έγω τουλάχιστον, προσπαθώ όταν ετοιμάζω κάτι ελαφρύ να είναι οπωσδήποτε νόστιμο.

Το προηγούμενο Σάββατο είχαμε φίλους στο σπίτι το βραδάκι. Ήταν μία τέλεια αφορμή για χαλαρή κουβεντούλα και παιχνίδι για τα παιδιά. Κάτι σαν play date (όπως λένε και οι ξένοι) και βραδιά φίλων. Η βραδιά ήταν γλυκιά και πρόσταζε barbecue! Από το ψήσιμο, εννοείται, δε λείπουν ποτέ οι πατατούλες και οι σαλάτες! Εκείνη τη βραδιά λοιπόν, μέσα σε όλα, ετοίμασα και μία πληγουροσαλάτα (καινούρια λέξη, έτσι για να εμπλουτίζετε το λεξιλόγιό σας!) πεντανόστιμη! Κρίμα που δεν είχα ετοιμάσει μεγαλύτερη ποσότητα…

ΥΛΙΚΑ:

• 1 φλιτζάνι του τσαγιού πληγούρι
• 1 μελιτζάνα
• 1 κολοκυθάκι
• κρεμμύδι (προαιρετικά)
• φυλαράκια φρέσκου δυόσμου
• φυλαράκια αντράκλας
• αλάτι, πιπέρι
• κουρκουμά

Μουλιάζουμε το πληγούρι σε νερό μέχρι να το απορροφήσει. Για να γίνει πιο γρήγορα αυτό, αν θέλετε προσθέστε στο πληγούρι βραστό ή ζεστό νερό και σκεπάστε το δοχείο. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι προσθέστε λίγο λαδάκι και τσιγαρίστε τη μελιτζάνα και το κολοκυθάκι, αφού πρώτα τα κόψετε σε κυβάκια. Όταν είναι έτοιμα τοποθετήστε τα σε απορροφητικό χαρτί.  Ψιλοκόβετε τη μέντα, το κρεμμυδάκι (αν θέλετε πιο ήπια γεύση περάστε το από το τηγάνι), την αντράκλα. Σούρώνετε το πληγούρι και αναμειγνύετε όλα τα υλικά μαζί. Προσθέστε αλάτι, πιπέρι και οπωσδήποτε αρκετο κουρκουμά, γιατί είναι το συτατικό που θα κάνει τη σαλάτα σας ξεχωριστή! Μην ξεχάσετε το ελαιόλαδο! Καλή σας απόλαση!