Halloween

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τί γιορτάζουν οι Αμερικανοί, οι Άγγλοι, οι Καναδοί κλπ το Halloween; Έγω μία απορία την έχω… Και για αυτό το λόγο έψαξα και έμαθα! Θα το μοιραστώ μαζί σας γιατί πάντα πίσω από οποιοδήποτε έθιμο κρύβεται και μία ενδιαφέρουσα ιστορία!

Το έθιμο αυτό γιορτάζεται στις 31 Οκτωβρίου, μία μέρα πριν των Αγιών Πάντων για την Καθολική Εκκλησία. Εξού και το Halloween: All Hallows (Day) Eve, δηλαδή παραμονή των Αγίων Πάντων. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε το 609 μΧ στις 14 Μαίου, κατά την οποία μεγάλος αριθμός πιστών σενέρρεαι στη Ρώμη, κάτι που η πόλη δεν μπορούσε να αντέξει. Για το λόγο αυτό ο Πάππας Γρηγόριος 4ος μετέφερε τη γιορτή των Αγίων Πάντων το χειμώνα και συκεγκριμένα την 1η Νοεμβρίου. Λέγεται ότι ο πραγματικός λόγος της μετάκινησης αυτής ήταν για να συμπέσει με τις αρχαίες δοξασίες που ήταν συνδεδεμένες με την 31η Οκτωβρίου.

Τις ρίζες του Halloween τις βρίσκουμε στις Κέλτικες παραδόσεις που συνδέονται με το Samhain, δηλαδή το τέλος του καλοκαιριού. Σύμφωνα με την παράδοση, την 31η Οκτωβρίου είναι και η μέρα που μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με… τον “άλλο κόσμο”…

Τα παιδιά τη νύχτα μεταμφιέζονται και επισκέπτονται τα σπίτια της γειτονιάς λέγοντας trick or treat (πείραγμα ή κέρασμα). Το έθιμο αυτό έρχεται από το 16ο αιώνα που Ιρλανδοί και Σκωτσέζοι μεταμφιέζονταν παριστάνοντας θεότητες του χειμώνα, επισκέπτονταν σπίτια, απάγγελναν ποιήματα, τραγουδούσαν και ζητούσαν φαγητό σαν αντάλλαγμα για καλή τύχη.

ΠερισσότεραHalloween

Ο Μινιμαλισμός Και Το Σύνδρομο Down

Από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε η Σοφία έψαχνα τρόπους ώστε η μικρή μας να αναπτυχθεί σωστά, να πάρει όσο γίνεται περισσότερα ερεθίσματα ώστε να μπορέσει να έχει μία ζωή όπως όλα τα παιδιά. Η αγάπη και η αποδοχή ήταν από τα πρώτα που της προσφέραμε απλόχερα! Έτσι λοιπόν, άρχισα να ρωτάω, να διαβάζω, να ψάχνω και να ενημερώνομαι σχετικά.

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα παιχνίδια. Με τα παιχνίδια μαθαίνουμε, καλλιεργούμε τη φαντασία μας και διασκεδάζουμε! Τί παιχνίδια όμως πρεπει να έχει ένα παιδί με Σύνδρομο Down; Άρχισα που λέτε να “το ψάχνω”. Όπου και να έψαξα έπεφτα συνέχεια πάνω σε παιχνίδια που όλοι μας (όσοι έχουμε παιδιά) έχουμε σπίτι μας! Τόσο απλά, γιατί μην ξεχνάμε ότι και τα παιδάκια με Σύνδρομο Down είναι… παιδάκια με τις ίδιες ακριβώς ανάγκες και ανησυχίες όπως όλα τα παιδιά. Όλα τα παιχνίδια είχαν κοινό παρανομαστή: απλότητα. Δεν ήταν παιχνίδια περίεργα ούτε πολύπλοκα. Δεν κάναν φασαρία και σου θύμιζαν την πραγματική ζωή. Είδα φρούτα, λαχανικά, μπάλες, κουζινικά, υφάσματα διαφορετικής ποιότητας και υφής, παζλ, βιβλία, κούκλες, σχήματα και χρώματα. Παιχνίδια που μπορούσες να παίξεις με αμέτρητους τρόπους: να τα στιβάξεις, να τα παρατάξεις, να τους δώσεις φωνή και ζωή.

Επίσης μαζί με την απλότητα ήρθε και ο μινιμαλισμός! Ζευγάρι αχτύπητο! Εξαιτίας του, τα παιχνίδια της μικρής μας καταλαμβάνουν ένα μικρό χώρο στο σαλόνι μας. Τόσο μικρό που καθισμένη μπορώ να τα τακτοποιήσω όλα! Ευτυχισμένη μαμά! Το ζευγάρι μας αυτό έχει και άλλα χαρίσματα για τα λατρεμένα μας παιδιά:

  1. Δημιουργικότητα, φαντασία και εφευρετικότητα: όταν δεν έχεις ακριβώς αυτό που θες, τότε πρέπει να το φανταστείς, να το δημιουργήσεις με ότι έχεις στη διάθεσή σου. Φαντάσου λοιπόν να θες να γίνεις σούπερ ήρωας και να έχεις μόνο ένα σεντόνι… Δέστο γύρω από το λαιμό σου και γίνε ο Μπάτμαν και όταν βαρεθείς τσακ μπαμ γίνεσαι ο Σούπερμαν. Αν πάλι θες κάτι πιο… γήινο φτιάξε με το σεντόνι σου μία σκηνή και μπες μέσα!
  2. Μοιράζομαι: ο άνθρωπος από τη φύση του δε μοιράζεται… Το να μοιράζομαι είναι μία κοινωνική ανάγκη αλλά και ικανότητα που αναπτύσεται καθώς μεγαλώνουμε. Όταν έχουμε λίγα παιχνίδια τα παιδιά θα επικοινωνήσουν μεταξύ τους και θα μοιραστούν πιο εύκολα τα παιχνίδια τους, γιατί η ανάγκη για επάφή είναι το ίδιο μεγάλη με αυτή του παιχνιδιού. Κάντε εικόνα μία παιδική χαρά γεμάτη παιδάκια και το καθένα να έχει τη δική του μπάλα… Αν όμως είχαν μόνο 2-3 μπάλες δε θα σχημάτιζαν πιο εύκολα παρεούλες;
  3. Λιγότερο άγχος: ποιος σας είπε ότι τα παιδάκια δεν έχουν άγχος; Τα πολλά παιχνίδια δημιουργούν ένα χάος, σωστά; Εμείς οι γονείς λέμε συχνά ότι στο δωμάτιο επικρατεί χάος από παιχνίδια. Μπορεί να το λέμε μεταφορικά, αλλά στο μυαλό του παιδιού συμβαίνει κυριολεκτικά. Τα πολλά παιχνίδια δεν ξέρουμε έμεις οι μεγάλοι να τα διαχειριστούμε, πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί. Τα στοιβάζουμε τα σπρώχνουμε, τα χώνουμε… Άγχος! Φανταστείτε πως θα ήταν η ζωή του παιδιού αν μπορούσε να τακτοποιήσει μόνο του τα παιχνίδια του… Αυτό να έχετε στο νου σας: όσο λιγότερα τόσο πιο εύκολα, ακόμα και το ίδιο το παιδί θα μπορέσει να μαζέψει τα παιχνίδια του. Βάλτε το παιδί σας να μαζέψει 5 παιχνίδια και βάλτε το να μαζέψει όλοι την κούτα με τα Playmobil… χαμός!
  4. Ανεξάρτητο παιχνίδι: ξέρετε αυτό που παίζουν τα παιδιά χωρίς να μας έχουν ανάγκη…; Τα λίγα παιχνίδια βοηθούν το παιδί να διαλέξει και να πάρει μόνο του αυτό που θέλει. Οι επιλογές του είναι συγκεκριμένες και η βαρεμάρα (χαρακτηριστικό της παιδικής ηλικίας) αργεί να έρθει, λόγω της δημιουργικότητας. φαντασίας κτλ.
  5. Συννετός καταναλωτής: μακροχρόνια η σωστή χρήση των παιχνιδιών θα οδηγήσει και σε ένα σκεπτόμενο ενήλικα καταναλωτη. Αλλά δε χρειάζεται να πάμε τόσο μακριά. Το παιδί θα μάθει να σκέφτεται πριν ζητήσει και πάντα αυτό που θα ζητάει θα είναι εξαιρετικό.

ΠερισσότεραΟ Μινιμαλισμός Και Το Σύνδρομο Down

7 Βήματα Για Να Γίνω Καλύτερη

Δε θέλω να το παίξω έξυπνή ούτε να ισχυριστώ ότι έχω ακολουθήσει αυτά τα βήματα και έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος. Όχι, κάτι τέτοιο δεν ισχύει! Πρέπει όμως να σας εξομολογηθώ ότι θέλω να γίνω καλύτερη πρώτα για μένα και μετά για τους ανθρώπους που αγαπώ. Ο ερχομός της κόρης μου με άλλαξε, αλλά δεν είμαι σε θέση έγω η ίδια να σας πω αν με έκανε καλύτερη ή απλά με άλλαξε. Το Σύνδρομο Down με έχει μάθει πολλά, αλλά το καλύτερο από όλα είναι πως να ονειρεύεσαι ένα μέλλον χωρίς όρια.  Ονειρεύομαι το μέλλον χωρίς περιορισμούς στις δυνατότητες των παιδιών μου! Πώς τα καταφέρνω; Λοίπον, η απάντηση είναι πολύ απλή: μπαίνουν όρια που θα όδηγήσουν στη μάθηση, όχι για το τί θα μάθουμε!

Και για να επανέλθω, θέλω πραγματικά φέτος να κάνω κάτι καλό και για μένα! Τα δύο πρώτα χρόνια με τη μικρή ήταν χρόνια αναγνωριστικά. Έπρεπε να βρούμε τις ισορροπίες μας, τις αντοχές μας και την αισιοδοξία μας! Δεν είμαστε όλοι στα ίδια επίπεδα, άλλοι έχουν κάνει πρόοδο εκεί κάποιοι άλλοι εδώ… το παλεύουμε! Προσπαθούμε! Μέσα στην προσπάθεια αυτή είναι  και ο καλύτερος εαυτός μου. Θα ακολουθήσω αυτά τα βήματα και ελπίζω του χρόνου τέτοια εποχή να έχω κάτι καινούριο να σας πω. Να σας μιλήσω για την όμορφη αλλαγή που περιμένω να ‘ρθει και όλα τα άλλα που θα φέρει μαζί της!

7 Απλά Βήματα για να γίνουμε καλύτεροι:

  1. Κάνε focus στο μέλλον. Καλό είναι να μην αναπολούμε το παρελθόν. Το παρελθόν είναι κάτι που πλέον δεν υπάρχει και δε μπορεί να ξαναρθεί. Το πως ήμασταν, πως αισθανόμασταν και τι πρεσβέβαμε τότε δεν έχουν καμία σχέση με το σήμερα που ίσως να έχουμε μία πετυχημένη καριέρα, να έχουμε οικογένεια, να είμαστε χωρισμένοι και τόσα αλλά (απλά ονοματίζω τις πιο συνηθισμένες καταστάσεις). Καλό είναι να γεμίσουμε το μυαλό μας με τις δυνατότητες μας και όχι με περιορισμούς και ήττες. Κάθε νέα μέρα είναι μία ευκαιρία για να δοκιμάσουμε αυτές τις δυνατότητες και να γίνουμε καλύτεροι. Καλύτεροι από αυτό που ήμασταν κάποτε.
  2. Άνοιξε την πόρτα σε όλα τα συναισθήματα. Είναι πολύ εύκολο να απομακρυνόμαστε ή να αποσπάμε τον εαυτό μας από αρνητικά συναισθήματα (θυμός, ζήλια, στεναχώρια κτλ). Αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αισθανθεί και να επεξεργαστεί όλες αυτές τις δύσκολες στιγμές τότε μόνο θα καταλάβουμε πως είναι να υπερπηδάς εμπόδια. Και πόσο ωραία αισθανόμαστε όταν ξεπερνάμε τις δυσκολίες; Υπέροχα! Γινόμαστε πάντα δυνατότεροι και σοφότεροι.
  3. Θέσε όρια. Όταν μιλάμε για όρια δεν εννοούμε εκείνα για να ελέγχουμε τους ανθρώπους, αλλά αυτά που είναι απαραίτητα για να προστατέψουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.
  4. Απέκτησε καλές συνήθειες. Αυτό ίσως να είναι το πιο εύκολο και το πιο άμεσο! Βάλε στη ζωή σου τη γυμναστική, το νερό, τα φρούτα, τα λαχανικά, τη συχνή επαφή με αγαπημένα πρόσωπα και ότι άλλο σου κάνει καλό. Ο καθένας μας γνωρίζει καλύτερα!
  5. Βάλε στη ζωή σου τον όρο ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ. Μεγάλη λέξη! Παράπονα τέλος! Κάνε μία λίστα με τα παράπονα σου και μία με αυτά που έχεις στη ζωή σου και σε κάνουν ευτυχισμένο. Μάντεψε ποια λίστα θα κερδίσει…
  6. Γίνε ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΟΣ. Ο εγωισμός είναι φυσικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου, για αυτό η γενναιοδωρία θεωρείται αρετή. Κάνε λίγο στην άκρη και κοίτα γύρω σου. Υπάρχουν στον κόσμο μας πολλά ερεθίσματα για να αρχίσεις να καλλιεργείς την αρετή της γενναιοδωρίας!
  7. Δώσε ΧΑΡΗ σε ΕΣΕΝΑ. Αγάπησε τον ευατό σου. Σταμάτα να είσαι σκληρός μαζί του. Εξάλλου ό,τι έχεις πετύχει, ό,τι έχεις ζήσει, ό,τι έχεις αποκτήσει και ό,τι σχεδιάζεις ο ευατός σου σε βοήθησε! Αγάπα τον, λοιπόν!

Αυτά τα 7 βήματα θεωρώ ότι είναι απλά και ότι όλοι λίγο πολύ τα έχουμε σκεφτεί. Για μένα ήρθε η ώρα να τα κάνω πράξη. Η ζωή μου άλλαξε και αρκετές φορές το μυαλό μου πάει να φύγει από το κεφάλι μου… Ευτυχώς, το χαμόγελο των παιδιών μου και η αγκαλιά τους μου θυμίζουν πόσο ωραία είναι η ζωή! Είμαι σίγουρη ότι μπορεί να γίνει και καλύτερη….

Καλό Σαββατοκύριακο, όμορφοι αναγνώστες μου!

ΥΓ: Δείτε περισσότερα θέματα αυτοβελτίωσης εδώ . Εγώ αρκετά συχνά το διαβάζω και πέρνω ιδέες τις οποίες μοιράζομαι μαζί σας (όπως και το παραπάνω άρθρο). Δεν είμαι ψυχολόγος ούτε κάποιος ειδικός. Είμαι απλά μία μαμά που μου αρέσει να ομορφαίνω συνέχεια τη ζωή μου.

10 Τροφές Για Να Θωρακίσω Τον Οργανισμό Μου Το Χειμώνα

Την πρώτη βδομάδα του Οκτώβρη ήμουν άρρωστη. Είχα έντονο πονόλαιμο, πόνο στα κόκαλα και δέκατα που δεν μου επέτρεπαν να σηκωθω από το κρεβάτι. Τα έντονα συμπτώματα κράτησαν σχεδόν 3 μέρες. Αφού συνήλθα, μετά από 2-3 μέρες άρχισε και η καταροή… Πήγα στο φαρμακείο και πήρα μία πολυβιταμίνη. Δεν αρκέστηκα σε αυτό. Άρχισα να κάνω μία έρευνα σχετικά με τις τροφές που μας βοηθάνε να θωρακίσουμε τον οργανισμό μας τώρα που σιγά σιγά ο καιρός κρυώνει. Βρήκα (ή μάλλον ξαναβρήκα, γιατί όλα αυτά λίγο πολύ τα ξέρουμε…) πολύ ενδιαφέροντα πράγματα! Μαζί σας θα μοιραστώ αυτά που ταιριάζουν στην καθημερινότητα και στη διατροφή της δικιάς μου οικογένειας (που θεωρώ είναι μία κλασική Ελληνική οικογένεια):

  1. Σκόρδο: η αντιική και αντιβακτηριακή του δράση ωφείλεται σε μία ουσία την αλλισίνη. Το ξέρω ότι προκαλεί δυσσάρεστη αναπνοή, αλλά σας έχω τρόπο να το καταναλώσετε άφοβα: κόψτε μία σκελίδα σκόρδο στα τέσσερα και καταπιείτε τα με νερό ένα ένα σα χάπι!
  2. Γιαούρτι: προτιμήστε αυτό που έχει προβιοτικά (το κλασικό γιαούρτι με την πέτσα όχι επιδόρπια), που ενισχύουν τις άμυνες του οργανισμού και εξασφαλίζουν την καλή λειτουργία του εντέρου.
  3. Κοτόσουπα: κλασικό γιατροσόφι! Όλες οι σούπες γενικά, αποτελούν ένα ελαφρύ γεύμα, το οποίο μας ενυδατώνει κιόλας. Ας τρώμε αυτό το χειμώνα το κοτοπουλάκι σε σούπα: απλή κοτόσουπα, με ντομάτα, αυγολέμονο, μιλανέζα (καταπληκτικό φαγητό, θα σας δώσω τη συνταγή κάποια στιγμή)
  4. Σπανάκι: το φυλλικό οξύ που περιέχει βοηθάει στη αποκατάσταση των κυττάρων. Είναι πλούσιο και σε βιταμίνη C και κάλιο. Ετοιμάστε σπανακόπιτες, σαλάτες, σπανακόρυζο αλλά και μακαρονάδες!
  5. Μπρόκολο: αποτοξίνωση και πρόληψη λοιμώξεων. Πλουσιο σε βιταμίνη C και καταπληκτική πηγή ασβεστίου. Το ξέρω ότι τα παιδια δεν το αγαπόυν καθόλου… Πρέπει να σκεφτούμε τρόπους να το κρύβουμε στα γευματά τους… Κανείς καμιά ιδέα?
  6. Γκρέιπγρουτ: πολύ λίγη ζάχαρη (σε σχέση με το πορτοκάλι), πολύ βιταμίνη C και πρόληψη κατά των ελευθλερων ριζών που προκαλούν φλεγμονές.
  7. Κανέλλα: δρα ενάντια στους ιούς, βακτήρια και μύκητες. Προσθέστε την στο γιαούρτι σας ή στα δημητριακά σας. Αν βράσετε τον ελληνικό καφέ με λίγη κανέλλα θα απολάυσετε ένα ξεχωριστό ρόφημα!
  8. Καρπόυζι: εντάξει όχι τώρα, αλλά το καλοκαίρι που έρχετε θα φάμε πολλά! Είναι πλούσιο σε βιταμίνες C και Α, καθώς και σε λικοπένιο που ενισχύουν ανοσοποιητικό και καταπολεμούν τις φλεγμονές.
  9. Στρείδια: όχι δεν είναι μόνο αφροδισιακά! Ο ψευδάργυρος που περιέχουν, εκτός από βοήθεια στη λίπιντο, είναι εξαιρετικά ωφέλιμος για το ανοσοποιητικό μας.
  10. Μανιτάρια: πλούσια σε βιταμίνη D που τόσο μας λείπει το χειμώνα. Φάτε τα ωμά, ψητά, σε λαδερό και όπως έσεις θέλετε!

πηγή: onmed.gr

Περισσότερα10 Τροφές Για Να Θωρακίσω Τον Οργανισμό Μου Το Χειμώνα

15 Ψέματα Που Λέω Συχνά Στον Πάνο…

Καθώς σέρφαρα στο διαδύκτιο τις προάλλες έπεσα στο VICE και άρχισα να διαβάζω. Κάποια στιγμή έπεσα πάνω σε ένα άρθρο με τίτλο “τα χειρότερα ψέματα που μας έχουν πει ποι γονείς μας” και άρχισα να διαβάζω… (δείτε όλο το άρθρο εδώ). Μου έκανε τρομερή εντύπωση η περίπτωση του Ορέστη, του οποίου οι γονείς του έκρυβαν για 8 χρόνια το θάνατο της γιαγιάς του! Του είχαν πει απλά ότι είχε μετακομίσει στην Αγγλία και λάμβανε ο μικρός καρτ ποστάλ από τη… γιαγιά που δεν ήταν άλλος από έναν φίλο των γονιών που έμενα εκεί! Απίστευτο! Τι μπορεί να πει ένας γονιός για να μην πληγώσει το παιδί του!

Αυτό με έβαλε σε σκέψεις κατά πόσο τα ψέματα που λέμε στα παιδιά μας μπορεί να τα επηρεάσουν σημαντικά. Ψέματα που έχουν να κάνουν με σημαντικά γεγονότα ίσως να μην είναι η καλύτερη ιδέα… Για παράδειγμα, δε νομίζω ότι πρέπει να κρύψεις από το παιδί μία απώλεια. Κάθε ηλικία έχει και τον κατάλληλο τρόπο για να πεις αυτό που πρέπει. Θυμάμαι όταν κατάλαβε ο Πάνος ότι ένας πολύ καλός μας φίλος είχε φύγει από τη ζωή μας είπε “Δε θα στεναχωρηθούμε γιατί στη Δευτέρα Παρουσία θα δούμε πάλι το φίλο μας!” Έτσι απλά η ηλικία του του έδωσε δύναμη να αντιμετωπίσει το χαμό ενός ανθρώπου που πραγματικά ήταν σαν οικογένεια…

Ένα άλλο ψέμα που λέμε συνέχεια είναι για τον τρόπο που γίνονται τα παιδιά: πελαργοί, μελισσούλες οι απόλυτοι πρωταγωνιστές! Μία παιδοψυχολόγος στον Παιδικό Σταθμό που πήγαινε ο Πάνος μας είπε ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν πως ήρθαν στον κόσμο. Έμεις οι γονείς πρέπει απλά να φτιάξουμε ένα παραμύθι και μέσα εκεί με όσο πιο απλό τρόπο να εξηγήσουμε την όλη διαδικασία… τεκνοποίησης! Πιστέψε με, επειδή το έχω κάνει, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται!!!

Αλλά, ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι, προκειμένου να πετύχουμε το στόχο μας, ή για το καλό των παιδιών μας, δε λέμε και κάνα ψεματάκι?

Περισσότερα15 Ψέματα Που Λέω Συχνά Στον Πάνο…

Η Σοφία Έχει Επιλογές και Δυνατότητες. Η Σοφία Έχει και Σύνδρομο Down.

Χθες (Δευτέρα) η μικρή μας είχε το πρωί φυσιοθεραπεία και λογοθεραπεία. Ήταν από εκείνες τις φορές που μου θυμίζουν τόσο έντονα ότι η ζωή μας έχει αλλάξει… Η Σοφία δεν είχε όρεξη, Τσαγκαροδευτέρα βλέπετε… Δεν είχε όρεξη αλλά είχε πολύ γκρίνια. Και έκλεγε. Και τα ματάκια της και τα μαγουλάκια της γεμίζαν συνέχεια δάκρυα… Και εγώ της τα σκούπιζα απαλά. Και εκείνη με αγκάλιαζε σφιχτά! Και έγω αισθανόμουν πλήρης επείδη με αγκάλιαζε. Και τσακ, όλα ξανά μπροστά μου σαν ταινία: η γέννηση της, η απόγνωση, η θλίψη, η απελπισία και μετά σιγά σιγά η… λιακάδα!

Ξέρετε, το να αποκτάς ένα παιδί διαφορετικό από αυτό που (νομίζεις ότι) περιμένεις είναι… πραγματικά δεν περιγράφεται με λόγια! Και όταν τελικά το ζεις αλλάζεις έσυ! Αλλάζει ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τη ζωή σου, την καθημερινότητά σου, τα πρέπει σου, τα θέλω σου, τους ανθρώπους, το άλλο σου παιδί. Έμεις ακόμα προσαρμοζόμαστε σε αυτήν τη νέα πραγματικότητα, εξάλλου έχουν περάσει 20 μήνες από τη γέννηση της Σοφίας μας. Της διαφορέτικής μας πριγκίπισσας. Της Σοφίας μας που έχει σύνδρομο Down. Γεννήθηκε με 47 χρωμοσώματα, δηλαδή το 21ο ζευγάρι της δομής των κυττάρων της δεν έχει 2 αλλά τρία “σκουλικάκια”. Με άλλα λόγια έχει γεννηθεί με κάτι  extra. Αυτό το παραπάνω όμως της έχει χαρίσει και μια μυική υποτονία που τη δυσκολεύει να κινηθεί. Οι υποτονικοί μύες του στόματος θα τη δυσκολέψουν να μιλήσει. Ίσως να μην τη βοήθησει αυτό το χρωμόσωμα να θυμάται εύκολα πράγματα. Όμως θα μάθει όπως μαθαίνουμε όλοι μας, απλά λίγο πιο αργά. Το σύνδρομο Down δε θα την εμποδίσει να είναι ευχάριστη, και θετική. Ήδη εκφράζει χαρά και λύπη όπως όλοι μας. Το σύνδρομο Down δε θα την αποτρέψει από το να θέλει να είναι ανεξάρτητη και σίγουρα δε θα θέλει να της συμπεριφέρονται… διαφορετικά.

Φανταστείτε ότι ένα άτομο με σύνδρομο Down είναι περισσότερο ίδιο με όλους μας παρά διαφορετικό: ανάγκες επιβίωσης, αναγνώρισης, μόρφωσης, συντροφικότητας, κοινωνικότητας και ανεξαρτησίας είναι ανάγκες καθολικές για όλα τα πλάσματα που μπορούν να χρησιμοποιούν το μυαλό τους. Και η Σοφία το χρησιμοποιεί τέλεια! Ξέρει τι πρέπει να κάνει για να μου πεί ότι πεινάει, ότι θέλει να κοιμηθεί, ότι θέλει να παίξει, ότι δεν έχει όρεξη και τόσα αλλά που γεμίζουν την καθημερινότητα του ατόμου.  Όλα αυτά, λοιπόν με έβαλαν σε σκέψεις ευχάριστες. Αποφάσισα να καταγράψω όλα εκείνα τα πράγματα που ίσως να ήθελε να κάνει στη ζωή της η κόρη μου σκεφτόμενη εγώ σαν παιδί και κάποια άλλα που είμαι σίγουρη ότι θα κάνει. Θέλω να την κρατήσω αυτήν τη λίστα και όταν μεγαλώσει να της τη δείξω. Είμαι σίγουρη ότι αρκέτα θα τα έχει καταφέρει και σίγουρα θα θέλει να τη συμπληρώσει! Οι επιλογές και οι επιθυμίες δεν πρέπει να περιορίζονται!

ΠερισσότεραΗ Σοφία Έχει Επιλογές και Δυνατότητες. Η Σοφία Έχει και Σύνδρομο Down.

Το Κέικ Του Πανούλη

Το κέικ του Πανούλη είναι το πιο εύκολο κέικ του κόσμου! Δε χρειάζεται μίξερ και μπορεί να γίνει παιδικό άλλα και για ενήλικες! Σας μπέρδεψα? Λοιπόν, πάρτε χαρτί και μολύβι!

Υλικά για… ενήλικες:

  • 1,5 κούπα ζάχαρη μαύρη
  • 1,5 κούπα φαρίνα
  • 1/2 κούπα κακάο
  • 1κγ baking powder
  • 2 – 3 αυγά
  • 1/2 κούπα γάλα
  • 1/2 κούπα καφέ δυνατό (νες ή εσπρέσο)
  • 1/2 καλαμποκέλαιο

Υλικά για… παιδιά:

Αφαιρέστε τον καφέ και αναπληρώστε το με το γάλα. Επίσης μπορείτε να αντικαταστήσετε το λάδι με βούτυρο αγελαδινό λιωμένο στο κείκ σας.

Εκτέλεση:

Ανακατέψτε σε ένα μπολ με σύρμα (με το χέρι εννοείται) πρώτα τα υγρά και μετά προσθέστε τα στερεά. Ανακατέψτε μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά. Βουτυρώστε και αλευρώστε τη φόρμα του κέικ και ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180° για 30 – 35 λεπτά.

Αν θέλετε μπορείτε να γλασάρετε το κέικ λιώνοντας σε μπεν μαρί 1 κουβερτούρα και 5 κσ μαργαρίνη. Η κούπα μετρήματος που χρησιμοποιώ εγώ για όλα τα υλικά είναι κούπα που πίνουμε το γάλα μας., όχι του τσαγιού. Αν χρησιμοποιήστε μικρή κούπα τότε βάλτε 2 αβγά στο μείγμα σας.

Με την κατάλληλη διακόσμηση μπορεί να γίνει και η τούρτα – κέικ γενεθλίων, ειδικά αν το πάρτυ φιλοξενείται σε υπαίθριο χώρο. Αν το βάλετε σε χάρτινα κουπάκια έχετε τέλεια cup cakes έτοιμα να τα διακοσμήσετε όπως θέλετε!

Καλή απόλαυση!

Καθαρά Λούκια Στη Στιγμή!

Να σας εξομολογηθώ ότι δεν είμαι καμία φοβερή νοικοκυρά. Βαριέμαι όλες τις δουλειές του σπιτιού, δεν υπάρχει καμία που να κάνω με ευχαρίστηση, αλλά τις κάνω όλες με μεγάλη επιτυχία! Πως γίνεται αυτό; Απλά δεν υπάρχει κανένας άλλος να τις κάνει και μου αρέσει το σπίτι μου να είναι καθαρό, τακτοποιημένο και μοσχομυριστό! (Μήπως να πάω να κοιταχτώ?) Τέλοσπάντων, ούτε και καμία φοβερή μαγείρισσα είμαι, αλλά μου αρέσει πολύ το καλό φαγητό! (Μπα, μάλλον θέλω ειδικό!)

Αν με ρωτούσατε να σας πω ποιο είναι το πιο βρώμικο σημείο του σπιτιού μου δε θα δυσκολευόμουν να σας απαντήσω ότι είναι ο “σιδηρόδρομος” του παραθύρου του σαλονιού. Το συγκεκριμένο παράθυρο βρίσκεται πάνω από τον καναπέ, είναι συρρόμενο και πολύ μεγάλο. Το σημείο που βρίσκεται δε με διευκολύνει να το καθαρίσω με την ηλεκτρική σκούπα, με αποτέλεσμα να μένει πάντα… βρώμικο. Αλλά, όπως σας προείπα, μου αρέσει το καθαρό σπίτι… Το συγκεκριμένο παράθυρο το ανοίγω κάθε μέρα και κάθε μέρα έρχομαι αντιμέτωπη με τη… βρώμα του! Διώχνω τις πευκοβελόνες, καθαρίζω με βρεγμένο χαρτί κουζίνας, αλλά σαν καινούριο δε γίνεται!

Ξέρετε το ρητό “όποιος γυρίζει μυρίζει και όποιος κάθεται βρωμεί”? Εγώ το γνωρίζω πολύ καλά και για αυτό ερεύνησα το θέμα “καθαρά λούκια”. Και φυσικά βρήκα τη λύση! Εύκολη, γρήγορη και πάνω από όλα αποτελεσματική. Απλά ρίξτε μια ματιά στο παράθυρό μου, πως ήταν πριν και μετά τον καθαρισμό!

                    

Καταπληκτικό? Έγω έχω καταενθουσιαστεί! Τώρα κάθε φορά που ανοίγω το παράθυρο το ευχαριστιέμαι! Και το καλύτερο είναι ότι χρειάστηκαν το πολύ 10 λεπτά για να πετύχω αυτό το αποτέλεσμα! Και πολύ σωστά το καταλάβατε θα μοιραστώ μαζί σας αυτήν τη καθαριστική μέθοδο.

Θα χρειαστείτε:

  • ξύδι
  • μαγειρική σόδα σε σκόνη
  • χαρτί κουζίνας
  • απορροφητική πετσέτα
  • παλιά οδοντόβουρτσα
  • μαχαιράκι χωρίς μύτη (βουτύρου)
  • 1 ποτήρι νερό
  • 1 κουταλάκι

Καθαρίστε αρχικά το λούκι του παραθύρου σας από φύλλα ή άλλα σκουπιδάκια. Πάρτε με το κουταλάκι από τη σόδα και ρίξτε την μέσα στο λούκι κατά μήκος. Ρίξτε το ξύδι. Τώρα θα αρχίσει να αφρίζει. Όταν σταματήσει ο αφρός, πάρτε την οδοντόβουρτσα και αρχίστε να τρίβετε τα λούκια. Θα δείτε στη στιγμή τη βρωμιά να απομακρύνεται. Χρησιμοποιήστε το ποτήρι με το νερό για να ξεπλένετε τη βούρτσα. Μόλις τελειώσετε, πάρτε το χαρτί κουζίνας και σκουπίστε το ξίδι από το παράθυρο σας. Αφού έχετε τραβήξει τα υγρά, πάρτε το μαχαιράκι, τυλίξτε το στην πετσέτα και καθαρίστε ξανά επιμένωντας στις γωνίες. Αυτό ήταν! Τελειώσατε! Με γεια το καθαρό σας παράθυρο! Ανοίξτε το άφοβα, ακόμα και μπροστά σε κόσμο, θα σας βγάλει ασπροπρόσωπους!

Καλό, καθαρό Σαββατοκύριακο σε όλους σας!

 

Μπισκότα Βουτύρου

Πανεύκολα μπισκότα βουτύρου για όλες τις ώρες: για πρωινό, για κολατσιό στο σχολείο, για να συνοδεύσουμε τον καφέ μας ή έτσι απλά για να γλυκαθούμε!

Υλικά:

  • 470γρ. βούτυρο αγελάδος σε θερμοκρασία δωματίου
  • 170γρ. ζάχαρη
  • 3 αβγά
  • 650γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις κοσκινισμένο

Εκτέλεση:

Χτυπάτε στο μίξερ το βούτυρο και τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψει πολύ. Θέλει αρκετό χτύπημα, ίσως και 20 λεπτά, γιατί μόνο έτσι τα μπισκότα μας θα γίνουν αφράτα και μαλακά. Στη συνέχεια ρίχνουμε ένα ένα τα αβγά χωρίς να σταματήσουμε το χτύπημα και στη συνέχεια λίγο λίγο το αλέυρι. Εντωμεταξύ έχουμε προθερμάνει το φούρνο στους 160° – 170°. Όταν είναι έτοιμο το ζυμάρι μας ή το βάζουμε σε κορνέ (με τμύτη “αστεράκι”) ή παίρνουμε ποσότητα όσο ένα κουταλάκι του γλυκού, πλάθουμε μπαλάκια, τα πατάμε στη μέση και τα βάζουμε στο ταψί που έχουμε στρώσει με λαδόκολλα. Ψήνουμε για 20 λεπτά. Τα μπισκότα μας δεν απλώνουν ιδιαίτερα όποτε μη σας αγχώνει το χωροταξικό.

Παραλλαγες: Μπορείτε να προσθέσετε και κακάο (αφαιρέστε 50γρ αλέυρι και προσθέστε την ίδια ποσότητα κακάο). Μπορείτε να χρησιμοποείσετε μαρμελαδα για να τα κολλήσετε και να τα κάνετε γεμιστά. Επίσης αν λιώσετε μισή κουβερτούρα και βουτήξετε το μισό μπισκοτάκι μέσα θα έχετε ¨μισα-μισά ανάμεικτα” όπως λέει και ο Πάνος μου!

Εμείς είπαμε αυτή τη φορά να φτιάξουμε σοκολάτένια και “μισά-μισά ανάμεικτα”.

Καλή απόλαυση!