Μήνας: Νοέμβριος 2017

Μετά τη σύντομη εισαγωγή (αιθέρια έλαια, vol.1), ήρθε η ώρα να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη. Ας δούμε τον τρόπο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα αιθέρια έλαια ώστε να εκμεταλευτούμε τις εξαιρετικές ιδιότητές τους. Πριν συνεχίσουμε, θα ήθελα να σας πω να προμηθευτείτε μία συσκευή καύσης για αιθέρια έλαια. Είναι οικονομική και απλούστατη στη χρήση της (δείτε κάποιες εδώ). Από τη στιγμή που έχετε στο ντουλάπι σας τη συσκευή και τα αγαπημένα σας αιθέρια έλαια είστε έτοιμοι για δράση. Πάρτε βαθιά ανάσα και αφήστε τις μυρωδιές να σας συνεπάρουν!

Μερικές απλές και αγαπημένες μου συνταγές για το σπίτι και την οικογένειά μου είναι οι ακόλουθες:

ΠερισσότεραΑιθέρια Έλαια, vol.2

Πριν λίγες μέρες διάβασα μία ιστορία η οποία περιέγραφε πώς ένα άτομο με κακή διάθεση πυροδότησε, έτσι απλά, μία αλυσιδωτή αντίδραση άβολων συναισθημάτων… Και σκέφτομαι τώρα εγώ: πόσες φορές έχω ξεκινήσει τη μέρα μου με υπέροχη διάθεση και ξαφνικά κάποιος ή κάτι με “ρίχνει” και εγώ μετά βάζω σκοπό να χαλάσω τη μέρα κάποιου άλλου, και αρκετές φορές κάποιου αγαπημένου μου προσώπου; Είμαι σίγουρη ότι σας έχει συμβεί και ακόμα πιο σίγουρη, ότι σε μένα τουλάχιστον, θα ξανασυμβεί… Κάποιος ειδικός θα μας συμβουλέψει να πάρουμε βαθιές ανάσες, να σκεφτούμε 2 φορές πριν μιλήσουμε, να κατανοήσουμε ότι η κατάσταση που βιώνουμε είναι προσωρινή και μπορεί να συμβεί σε όλους, οπότε να αποστασιοποιηθούμε και να σκεφτούμε αν αυτό που συμβαίνει είναι αρκετό ή αξίζει να μας χαλάσει τη διάβεση. Και όλα αυτά μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, ουάου! Εγώ πάλι πιστεύω ότι ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τα δικά του συναισθήματα. Αυτό σημαίνει ότι εμείς και μόνο εμείς αποφασίζουμε αν και κατά πόσο θα μας επηρεάσει η αρνητικότητα που προέρχεται από τη διάθεση κάποιου άλλου.

Επίσης πιστεύω και στην ιεραρχία των καταστάσεων που μπορούν να ξυπνήσουν την κακή μας διάθεση. Σε ποια θέση θα βάζατε εσείς ένα σπασμένο κάδρο, που προκλίθηκε από ξέφρενο παιχνίδι;Σε ποια θέσει θα βάζατε το λεκέ από κόκκινο κρασί πάνω σας ή στο ακριβό σας χαλί που έγινε τη στιγμή που ο φίλος σας περίγραφε στους κολλήτους του την καλύτερη στιγμή της ζωής του; Πόσο μπορεί να σας χαλάσει κάποιος… αγενής οδηγός;

ΠερισσότεραΜια Πισίνα Από Μαξιλάρια

Αν θα ήθελα να δώσω συνέχεια στο άρθρο Πώς Εξαφανίζουμε Τις Δυσάρεστες Οσμές; , αυτό εδώ το post είναι ότι πρέπει! Τα αιθέρια έλαια αποτελούν τον τέλειο σύμμαχο στην απομάκρυνση των δυσάρεστών οσμών, αλλά και μας βοηθούν να χαλαρώνουμε, να ηρεμούμε και να τονώσουμε τον εαυτό μας.  Πριν όμως φτάσουμε στο σημείο να τα ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά μας, πρέπει να μάθουμε τα βασικά. Να σημειώσω ότι δεν είμαι ειδικός στην αρωματοθεραπεία, απλά τα αιθέρια έλαια έχουν μία ξεχωριστή θέση στα αγαπημένα μου σε αυτή τη ζωή! Ακριβώς για αυτό το λόγο είναι σημαντικό να πάρετε και τη γνώμη κάποιου ειδικόυ. Ό,τι θα μοιραστώ μαζί σας είναι γνώση που έχω πάρει ρωτώντας ειδικούς και το φαρμακοποιό μου. Προτείνω να κάνετε και εσείς το ίδιο, αν τελικά σας πείσω να μπείτε στο μαγικό κόσμο της αρωματοθεραπείας.

Τα αιθέρια έλαια θεωρούνται η ψυχή των φυτών, καθώς σε αυτά οφείλονται το χαρακτηριστικό άρωμα και η γεύση τους. Πρόκειται για φυσικά αποστάγματα φυτών και βοτάνων, τα οποία είναι ιδιαίτερα διεισδυτικά ώστε να εισχωρούν στα βαθύτερα στρώματα της επιδερμίδας. Επίσης η γρήγορη εξάτμισή τους τα κάνει να φτάνουν μέσω της όσφρησης στα κέντρα του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν τον ψυχισμό και τη διάθεσή μας. Λόγω των ιδιοτήτων τους, οι χρήσεις τους και οι εφαρμογές τους μέσω της αρωματοθεραπείας έιναι πολλές: καθαρισμός σπιτιού, καλλυντική περιποίηση προσώπου – σώματος, μαγειρική, αντισηπτικές ιδιότητες και άλλα.

Παρ’όλες τις ευεργετικές τους ιδιότητες, τα αιθέρια έλαια θέλουν μεγάλη προσοχή κατά τη χρήση τους και για αυτό το λόγο είναι απαράιτητη η συμβουλή κάποιου ειδικού (φαρμακοποιός, γιατρός) πριν τα χρησιμοπιήσετε.

ΠερισσότεραΑιθέρια Έλαια, vol. 1

Καθώς σέρφαρα στο διαδύκτιο κάποια χαλαρή στιγμή το Σάββατο, έπεσα πάνω σε μία έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) σχετική με τη βαθμοθηρία των μαθητών στην Ελλάδα (δείτε τα αποτελέσματα τηε έρευνας εδώ). Με λίγα λόγια, τα παιδιά μας ενδιαφέρονται πάρα πολύ για έναν υψηλό βαθμό στο σχολικό τους έλεγχο, 9/10 μαθητές για την ακρίβεια. Την ίδια στιγμή οι μαθητές γνωρίζουν πολύ καλά πόσο οι γονείς τους θέλουν, περισσότερο από τα παιδιά, καλούς βαθμούς! Οι καθηγητές από την πλευρά τους, ένα 60%, πιστεύουν ότι το ισχύον σύστημα καλλιεργεί την ψύχωση του καλού βαθμού, τον πετυχαίνει τον καλό βαθμό, αλλά δυστυχώς δεν επιβεβαιώνεται κατά τις εισαγωγικές εξετάσεις… Επίσης το εκπαιδευτικό σύστημα στην όμορφη Ελλάδα, δεν προάγει την αυτοεκτίμηση του μαθητή, ενισχύει τον ανταγωνισμό προκαλώντας πίεση, άγχος και φοβίες… Επίσης η έρευνα αναφέρει (τι άλλο;) το διαχωρισμό, που γίνεται από την πλευρά των καθηγητών, μεταξύ καλών και κακών μαθητών. Και εδώ αναρωτιέμαι, πώς ένα παιδί γίνεται καλός μαθητής και κάποιο άλλο όχι; Τί σημαίνει καλός και τί κακός μαθητής; Έχει να κάνει τελικά με τους βαθμούς ή με την προσπάθεια; Αλήθεια, η προσπάθεια βαθμολογείται;

Και έτσι ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό μία ομιλία της Carol Dweck  με τίτλο “The Power Of Believing That You Can Improve” (Η Δύναμη της Πεποίθησησς ότι Μπορείς να Βελτιωθείς, με απλά, ελληνικά λόγια). Η ομιλία ξεκινάει περιγράφοντας μία περίπτωση ενός λυκείου στο Σικάγο, όπου όσα παιδιά δεν έγραφαν το βαθμό που έπρεπε για να περάσουν το μάθημα, έπαιρναν το βαθμό “όχι ακόμα”. Όχι, δεν αποτύχαιναν, δεν έπαιρναν F, απλά τους γίνοταν ξεκάθαρο ότι δεν ήταν έτοιμοι ακόμα. Τί σημαίνει αυτό; Ότι την επόμενη φορά θα τα καταφέρουν, δεν είναι όλοι πάντα στην ίδια φάση για κάτι! Για παράδειγμα, άλλα παιδιά περπατάνε στους 9 μήνες, άλλα στους 12, άλλα στους 15 ή ακόμα και στους 18 μήνες. Όλα τα καταφέρνουν αργά ή γρήγορα! Και επίσης δε γίνεται όλοι μας να είμαστε καλοί στα ίδια πράγματα: κάποιοι αγαπούν τα μαθηματικά, άλλοι τη μουσική, άλλοι τα αρχαία, άλλοι πάλι γίνονται πρωταθλητές στίβου ή στο μπάσκετ. Όλοι έχουν πετύχει!

ΠερισσότεραΟι Μαθητές Και Οι Βαθμοί Τους

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα μου αρέσει πολύ οι χώροι στους οποίους κινούμαι να μοσχομυρίζουν: το σπίτι μου, το αυτοκίνητό μου, τα συρτάρια μου, τα ντουλάπια μου. Ειδικά, τώρα το χειμώνα που τα παράθυρά μας ανοίγουν για λίγο, οι μυρωδιές μαζεύονται. Βέβαια, προτιμώ το φυσικό τρόπο. Δε χρησιμοποιώ ποτέ χημικά προϊόντα του εμπορίου! Οι “συνταγές της γιαγιάς” είναι πολύτιμες και καλός σύμμαχος ώστε να εξαφανίζω όλες τις δυσάρεστες οσμές!

Θα αρχίσω με γενικές οδηγίες τις οποίες τις τηρώ  ό,τι και να γίνει!

• Στα συρτάρια μου με τα ρούχα της σεζόν τοποθετώ σαπούνι (κατά προτίμηση ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ) με άρωμα λεβάντα για να μοσχομυρίζουν τα ρούχα μου αλλά και να τα προφυλλάξω από το σκόρο. Πολύ “γιαγιαδίστικο” και αποτελεσματικό!
• Τα αιθέρια έλαια δε λείπουν τώρα το χειμώνα: βάζω νερό σε ένα μικρό πυρίμαχο μπολ και ρίχνω λίγες σταγόνες από το αιθέριο έλαιο που μου αρέσει (δεν είναι σταθερή η προτίμηση, αλλάζει ανάλογα με το πώς νιώθω και τί θέλω κάθε φορά). Μέτα το τοποθετώ πάνω στην ενεργειακή σόμπα στο σαλόνι και από τη ζέστη το άρωμα σκορπίζεται σε όλο το σπίτι. Μπορεί επίσης να τοποθετηθεί στο καλοριφέρ ή να εφοδιαστείτε μια συσκευή καύσης αιθέριων ελαίων (υπάρχει μεγάλη ποικιλία σχεδίων και τιμών στο εμπόριο, πάρτε μία γεύση εδώ )

Για ειδικές περιπτώσεις σας έχω τα εξής:

• Βάλτε σακουλάκια λεβάντας στις βαλίτσες σας για να μοσχομυρίζουν κάθε φορά που ετοιμάζεστε για ταξίδι
• Το κουνουπίδι και το μπρόκολο είναι δύο λαχανικά πολύ οφέλειμα για τον οργανισμό μας. Το θέμα είναι ότι ανήκουν στο χειμώνα και το μαγείρεμά τους αφήνει μία άσχημη μυρωδιά. Την επόμενη φορά που θα βράσετε μπρόκολο ή κουνουπίδι ρίξτε μισή λεμονόκουπα (με τη φλούδα και τη ψίχα) ή λίγο σέληνο στην κατσαρόλα. Εναλλακτικά βάλτε στο καπάκι της κατσαρόλας ένα βαμβάκι εμποτισμένο με ξύδι.
• Για να απαλλαγείτε από την κρεμμυδίλα και τη σκορδίλα στα χέρια σας τρίψτε τα με μία λεμονόκουπα ή καφέ. Αν έχετε υπόνοια ότι το κρεμμυδάκι ή το σκορδάκι που φάγατε μπορεί να σας εκθέσουν, τότε πιείτε ζεστό καφέ, ή μία κουταλιά μέλι. Επίσης ο δροσερός μαϊντανός θα σας βοηθήσει αν απλά τον μασήσετε.
• Το λάδι καλό είναι να μην το χρησιμοποιούμε παραπάνω από 3 φορές. Τί κάνουμε όμως όταν έχουμε τηγανίσει μία φορά και λυπούμαστε να πετάξουμε το λάδι στο οποίο έχουμε τηγανίσει κεφτεδάκι ή ψάρι; Το σίγουρο είναι ότι θέλουμε ατόφια τη γεύση της τηγανιτής πατάτας… Πριν βάλετε τις πατάτες, τηγανίστε πρώτα ένα κρεμμύδι!
• Και αφού έχουμε τηγανίσει τι κάνουμε την τηγανίλα; Ανοίγουμε παράθυρα. Βασικά τα έχουμε ανοιχτά καθόλη τη διάρκεια του τηγανίσματος. Αλλά αν κάψετε σε ένα τασάκι φλούδες πατάτας και λεμονιού θα μείνετε μόνο με τη γλύκα της πατατούλας στο στόμα!
• Καμιά φορά μυρίζουν και τα μαχαιροπήρουνα… Εγώ αυτό το ζω συχνά με το αυγουλάκι που δίνω στη μικρή… Είναι απλό: πρέπει να πλυθούν με κρύο νερό και να βάλουμε στο σφουγγάρι και λίγο ξύδι. Επίσης αν τα τρίψουμε με λεμόνι θα διώξουμε τις δυσάρεστες οσμές.
• Και επειδή είμαστε καλές νοικοκυρές θα χρησιμοποιήσουμε και χλωρίνη (προσοχή, όχι συχνά!). Καλό είναι να φορέσουμε γάντια για να προφυλάξουμε τα χέρια μας από τα ισχυρά δραστικά συστατικά της χλωρίνης. Αν όμως δεν το κάνουμε αυτό, τότε πλένουμε τα χέρια μας με λεμόνι ή ξύδι και στη συνέχεια με λευκό σαπούνι, ιδανικά (τύπου Μασσαλίας). Αμέσως μετά τα περιποιούμαστε με μία πλούσια θρεπτική και ενυδατική κρεμούλα!
• Αν νιώθουμε ότι η κουζίνα μας μοιρίζει έντονα τότε αφήστε στο μάτι να βράσει λίγο νερό με κανέλλα. Μπορείτε να βάλετε και λίγα γαρύφαλλα αν έχετε.
• Το νερό και το ξύδι θα σας βοηθήσουν να εξαφανίσετε τις δυσάρεστες οσμές και από τα ποτήρια σας.
• Τοποθετείστε στο ψυγείο σας ένα μικρό μπολάκι με καφέ. Θα απορροφήσει όλες τις οσμές. Επίσης, πριν βάλετε καθαρή σακούλα στον κάδο σκουπιδιών, ρίξτε στον πάτο καφέ. Οι δυσάρεστες οσμές εδώ κάνουν πάρτυ!

Είμαι σίγουρη ότι όλοι μας έχουμε μυστικά για ευωδιαστή καθημερινότητα. Αν θέλετε μπορείτε να το μοιραστείτε μαζί μου! Θα το εκτιμήσω και θα το δοκιμάσω!

Καλό Σαββατοκύριακο γεμάτο χρώματα και αρώματα!

Όχι, δεν έχω στολίσει χριστουγεννιάτικο δέντρο ακόμα, αλλά ναι, περιμένω πως και πως τα Χριστούγεννα! Αγαπώ το στολισμένο δέντρο, τα φωτάκια, τους λαμπερούς δρόμους, τη λάμψη, τα δώρα, τα χαμόγελα στα παιδικά πρόσωπα, τα μελομακάρονα, τους κουραμπιέδες…τον Άγιο Βασίλη (που πλέον δε με επισκέπτεται και απορώ γιατί!), τα κάλαντα, ακόμα και την κίνηση στους δρόμους!

Είπα κουραμπιέδες; Ω, ναι, το είπα! Πανεύκολο γλύκισμα, οικονομικό και πεντανόστιμο! Μου αρέσει ο κουραμπιές και δυστυχώς το τρώμε μόνο τα Χριστούγεννα, ή τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι χθες! Έχω καταπληκτική συνταγή για κουραμπιέδες για να τους τρώμε όλο το χρόνο:

Υλικά

• 150γρ βούτυρο γάλακτος
• 60γρ ζάχαρη άχνη και μπόλικη για το πασπάλισμα στο τέλος
• 120γρ καρύδα τριμμένη (υπάρχει έτοιμη στα σούπερ μάρκετ)
• 180γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170° στον αέρα. Χτυπάμε στο μίξερ το βούτυρο μέχρι να αφρατέψει. Αυτό σίγουρα θα σας πάρει μέχρι και 25 λεπτά! Προσθέτουμε την άχνη, την καρύδα και το αλεύρι σταδιακά και συνεχίζουμε το χτύπημα μέχρι να έχουμε μία αρκετά σφιχτή ζύμη. Τώρα είνα η ώρα να πλάσουμε τους κουραμπιέδες μας όπως μας αρέσει: σαν cookies, μπαλίτσες, μισοφέγγαρα. Στρώνουμε λαδόκολλα στο ταψί μας, τους απλώνουμε και ψήνουμε για 10 λεπτά. Υπολογίστε παραπάνω ώρα αν οι κουραμπιέδες σας είναι μεγάλοι. Γενικά, να ξέρετε ότι θα είναι έτοιμοι όταν θα έχουν ελαφρώς ροδίσει. Μετά τα 10 λεπτά ρίξτε τους μία ματιά. Αν δεν έχουν ροδίσει αφήστε τους για άλλα 5. Ελέγξτε τον πάτπ τους, γιατί ανάλογα το φούρνο μπορεί να αρπάξουν… Μόλις ψηθούν, τους αφήνουμε λίγο να κρυώσουν και τους βουτάμε σε ένα μπολ με ζάχαρη άχνη. Τους αφήνουμε να κρυώσουν εντελώς και όταν θα τους βάλουμε στην πιατέλα μας θα τους αχνίσουμε ξανά. Έτσι πρέπει, γιατί κουραμπιές χωρίς ζάχαρη άχνη σε όλο το σπίτι δεν είναι κουραμπιές!

Καλή απόλαυση! Καλή ζαχαρένια εβδομάδα σε όλους!

Ο καιρός έχει κρυώσει, η μέρα έχει μικρύνει, άλλαξε και η ώρα.. Ο χειμώνας είναι προ των πυλών! Το γλυκό φθινόπωρο βέβαια προηγείται, αλλά αυτο δε σημαίνει ότι το παιχνίδι δε μεταφέρεται σιγά σιγά σε πιο ζεστούς χώρους. Τα σπίτια μας θα γεμίσουν με τους φίλους των παιδιών μας, τα γέλια τους, τις φωνές τους και τις διαφωνίες τους.

Οι τσακωμοί τους επικεντρώνονται κυρίως γύρω από κάποιο παιχνίδι:

-Έγω θέλω αυτό το σπαθί!

-Όχι, είναι δικό μου!

-Έλα, εσύ θα το’χεις όποτε θες!

-Όχι, δε στο δίνω!

Τη συνέχεια την ξέρετε! Προσπαθείτε να πείσετε το παιδί σας να παραχωρήσει το σπαθί στο φίλο του, γιατί έτσι πρέπει αφού είναι ο οικοδεσπότης, πρέπει να είναι ευγενικός, να μοιράζεται κτλ κτλ. Το μόνο που καταφέρνετε είναι περισσότερες φωνές και επιπλέον εκνευρισμός. Και να μην ξεχάσω τις απειλές του τύπου: “Δεν πρόκειται να καλέσω κανέναν φίλο σου ξανά! Μάθε να συμπεριφέρεσαι σωστά, αλλιώς ξέχνα τα καλέσματα!”

Ουάου! Αυτό θα πει σθένος και αποφασιστηκότητα! Ειδικά αυτό το μάθε είναι “όλα τα λεφτά”! Πώς θα μάθει; Ποιός θα του μάθει; Τί θα του μάθει; Μήπως πρέπει εμείς οι γονείς να αναλάβουμε δράση; Μήπως πρέπει εμείς οι γονείς να μάθουμε τα παιδιά μας να μοιράζονται; Μμμμ, καλή ιδέα, αλλά πώς και πότε είναι η κατάλληλη στιγμή; Σίγουρα όχι όταν προκύπτει το πρόβλημα!

Γενικά, το να μη θέλει ένα μικρό παιδί να μοιράζεται είναι φυσιολογικό. Ο άνθρωπος δε μοιραζόταν από πάντα, η ανάγκη τον έκανε να μάθει να μοιράζεται για να μπορέσει να επιβιώσει. Επομένως, καταλαβένετε, πόσο δύσκολα μπορεί να καταλάβει τη σπουδαιότητα του μοιράζομαι ένα 4χρονο! (Στην Κέρκυρα, είμαι σίγουρη και σε άλλα μέρη, έχουμε μία έκφραση που τη λέμε για τα παιδάκια: Δε δίνει ούτε του Αγγέλου του νερό!) Ακόμα και εμείς οι μεγαλοί και ώριμοι δε μοιραζόμαστε τα πάντα… Ξέχωρα από τις σκέψεις μας, που αρκετές τις κρατάμε για μας (μεγάλο λάθος πολλές φορές), θέλουμε το μαξιλάρι μας, το ποτήρι μας, το χώρο μας, το χρόνο μας. Εγώ πάντως θέλω και τη σοκολάτα μου! Όλοδικιά μου! Για αυτό το λόγο καμιά φορά όταν πάω σούπερ μάρκετ μόνη αγοράζω και μία σοκολάτα και την τρώω στο δρόμο! Την έχω εξαφανίσει πολύ πριν φτάσω στο σπίτι! Την τρώω μόνη μου! Δε θέλω να τη μοιραστώ!

ΠερισσότεραΠώς Να Μάθουμε Το Παιδί Μας Να Μοιράζεται