Ένα βραδάκι Τετάρτης χτύπησε το κινητό μου. Η κυρία Τατιάνα Στεφανίδου ήταν στην άλλη γραμμή. Μιλήσαμε αρκετή ώρα. Το θέμα συζήτησης δεν ήταν άλλο από τη μικρή μας διαφορετική πριγκίπισσα.
Το επίκεντρο της συζήτησης ήταν η γέννηση της μικρής μας. Η μικρή μας ήρθε με τσαμπουκά σε αυτόν τον κόσμο. Ήταν αποφασισμένη να τον γνωρίσει. Παρ’όλες τις ενδείξεις ότι ίσως να γεννούσα ένα παιδί με Σύνδρομο Down, κανένας γιατρός δεν μας συνέστησε περαιτέρω προγεννετικό έλεγχο… Τόσο απλά. Και 14 Ιανουαρίου, 2016 η μικρή μας ήρθε στον κόσμο αυτό. Μπήκε στη ζωή μας και μας την άλλαξε ουσιαστικά σε όλους τους τομείς: καθημερινότητα, οπτική, σκέψεις, θέλω, προσανατολισμό, όνειρα… Δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς αυτήν και τον αδελφό της!
Και κάπως έτσι η πρόταση έπεσε στο τραπέζι: “Δεν έρχεστε να κάνουμε μία εκπομπή για να ενημερωθεί και ο κόσμος;” Δέχτηκα και ξεκινήσαμε τις προετοιμασίες. Όταν είπα το ναι, δεν ήξερα τί ακριβώς έπερεπε να κάνω ή τί να περιμένω. Μίλησα με το δικηγόρο μου ο οποίος με ενημέρωσε ότι τα πράγματα είναι απλά: η Σοφία είναι κομμάτι μας και αυτό τα λέει όλα. Η αλήθεια εξάλλου σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο μία μπορεί να είναι!
Την επόμενη μέρα δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από μία δημισιογράφο της εκπομπής και κανονίσαμε μία μέρα που να βολεύει όλες τις πλευρές να βρεθούμε για να δώσω μία συνέντευξη, που θα αποτελούσε και το εισαγωγικό βίντεο του θέματος της εκπομπής. Πρωταγωνίστρια για άλλη μία φορά η Σοφία, η οποία καλωσόρισε το συνεργείο με χαμόγελα και αγκαλιές και μετά πολύ απλά και φυσικά τους έδειξε τα αγαπημένα της παιχνίδια και βιβλία! Εδώ πρέπει να σας πω ότι οι καλεσμένοι μας φύγανε χαμογελαστοί και πολύ χαρούμενοι που είχαν γνωρίσει τη Σοφία. Το ραντεβού κλείστηκε για τις 25/10 στο Στούντιο 10 στα Μελίσσια στις 11:30 το πρωί. Η βασική απορία που είχα ήταν αν θα έπρεπε να πάω χτενισμένη και βαμμένη… Ε, λοιπόν, να ξέρετε ότι μαλλί και μακιγιάζ αναλαμβάνει η παραγωγή!
Οι μέρες περνούσαν. Το βράδυ πριν την εκπομπή έκανα χαλαρωτικό μπάνιο, έβαλα μάσκα στα μαλλιά μου και μάσκα ομορφιάς στο πρόσωπό μου. Κοιμήθα χωρίς ιδιαίτερο άγχος. Αυτό πραγματικά μου έκανε μεγάλη εντύπωση! Το επόμενο πρωί ξύπνησα αρκετά νωρίς. Πήγα τα παιδιά στα σχολεία τους, με τη βοήθεια του άντρα μου φυσικά, και επέστρεψα σπίτι μου για να αποτελειώσω τον καφέ μου και να ετοιμαστώ. Εδώ θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι το προηγούμενο βράδυ είχα ήδη κάνει πρόβες μπροστά στον καθρέπτη για να να αποφασίσω τί θα βάλω! Τελικά κατέληξα στο μπλέ μου κουστούμι, συνδυασμένο με ένα ιδιαίτερο off white πουκάμισο χωρίς κουμπιά και μπορντώ μποτάκια. Στόλισα τα αυτιά μου με εντυπωσιακά σκουλαρίκια και ξεκίνησα… Ακριβώς εκείνη τη στιγμή άρχισε το άγχος να με καταλαμβάνει!
Κάποια στιγμή με κάλεσε στο κινητό η βοηθός παραγωγής για να με ρωτήσει αν ήμουν κοντά… Ήμουν κοντά, αλλά είχα μπερδευτεί στα στενά… Ξέρετε, μία λάθος στροφή σε μέρος που δεν ξέρεις αρκεί για να μπερδευτείς, να χαθείς και να… αγχωθείς! Αυτό έπαθα! Ευτυχώς η κλήση ήρθε την κατάλληλη στιγμή!Μου έδωσε σωστές οδηγίες και το βρήκα μέσα στο χρονικό περιθώριο που είχα! Και ευτυχώς ήμουν πολύ κοντά, σχεδόν στη γειτονιά. Η ευγένεια της υπεύθυνης ήταν αξιοσημείωτη. Με οδήγησε στο χώρο που θα έκανα μαλλιά και μακιγιάζ και τότε ακριβώς το άγχος έπιασε κόκκινο. Άρχισε να στεγνώνει το στόμα μου και όσο νερό και να έπινα δε βοηθούσε… Το έλεγχα είναι αλήθεια, αλλά εκείνη τη στιγμή φοβήθηκα για το ζωντανό.
Αφού ετοιμάστηκα, με οδήγησαν στο πλατό όπου και με περίμενε ο δικηγόρος μου. Εκεί, σας το λέω με κάθε ειλικρίνεια όλα ξαφνικά μου πέρασαν. Οι τεχνικοί, οι δημοσιογράφοι και οι συνεργάτες της εκπομπής με καλωσόρισαν και όλοι μου είπαν το ίδιο πράγμα: “Μην έχεις άγχος καθόλου! Η Τατιάνα θα σε βοηθήσει να χαλαρώσεις!” Έτσι και έγινε.
Η κυρία Σταφανίδου με υποδέχτηκε off camera πολύ ευγενικά και εγκάρδια, όπως πρέπει σε κάποιον άνθρωπο που τον βλέπεις πρώτη φορά, αλλά μοιράζεστε έναν ρόλο, αυτόν της μαμάς… Και η συνέντευξη ξεκινά! Αν θέλετε να τη δείτε μπορείτε να μεταβείτε εδώ, να επιλέξετε την εκπομπή στις 25/10 (δεξιά της οθόνης), να “προχωρήστε” την εκπομπή στο 1:28 και να πατήσετε “play”.
Λίγες μέρες αφού γεννήθηκε η μικρή μας μιλούσα με μία μάμα από τη Θεσσαλονίκη που είχε και εκείνη μία κόρη με Σύνδρομο Down. Το κορίτσι της ήταν τότε 20 χρονών. Μου μιλούσε για τη ζωή και την καθημερινότητα της κοπέλας και μέσα σε όλα μου είπε ότι κάποιες φορές μέσα στη βδομάδα πήγαινε σε κάποιο μαιευτήριο και βοηθούσε τις μαίες στη φροντίδα των μωρών! Εκείνη τη στιγμή που το άκουσα βούρκωσα… Για πολλούς και διάφορους λόγους: προσπάθησα να φανταστώ το δικό μου το παιδί σε μία παρόμοια θέση, μετά σκέφτηκα ότι ίσως και η μικρή μου να θελήσει να γίνει μαμά, τις δικές μου στιγμές στο μαιευτήριο, το μέλλον… Έχουν περάσει σχεδόν 3 χρόνια από εκείνο το τηλεφώνημα και οι αγωνίες μας πλέον σαν γονείς έχουν γίνει πιο συγκεκριμένες. Αυτή την περίοδο περιμένουμε η μικρή μας να μιλήσει, να μάθει να τρώει μόνη της, να καταφέρει να πιάσει το ποτήρι σωστά και να πιει νερό χωρίς να λερωθεί. Και δεν είναι μόνο αυτά… Και φυσικά δε σκεφτόμαστε από τώρα την επαγγελματική της σταδιοδρομία, αλλά μία αγωνία την έχουμε.
Σας το υποσχέθηκα και θα το κάνω! Σας έχω καταπληκτική συνταγή για το αγαπημένο κουλούρι κάθε Έλληνα, αυτό της Θεσσαλονίκης για! Θα μυρίσει το σπίτι σας φρεσκοκαβουρδισμένο σουσάμι και όλοι θα γλείφουν τα δάκτυλά τους!
και να δημιουργήσετε στην κουζίνα σας μία αμαρτία για όλη την οικογένεια! Αν πάλι δεν έχετε παιδάκια τότε φτιάξτε την αμαρτία και απολαύστε την με όποιον θέλετε!
Ο φθινοπωρινός μήνας με τα πρωτοβρόχια, τα χρυσάνθεμα και τα πρώτα κυκλάμινα του χρόνου! Επίσης μαζί του φέρνει και τη γιορτή του Αγ. Δημητρίου, καθώς και την επέτειο του ΟΧΙ, στις 28 του μήνα. Και βέβαια να μην ξεχάσουσε και το ότι ο Οκτώβρης δεν έχει “μ”! Αρκετα συνηθισμένο λάθος… Αλλά γιατί δεν θέλει αυτό το “μ”; Λοιπόν… η απάντηση βρίσκεται στο ρωμαϊκό ημερολόγιο το οποίο το έχουμε δανειστεί αυτούσιο. Το ημερολόγιο αυτό ονοματίζει τους μήνες με βάση τη σειρά που εμφανίζονται μέσα στο έτος. Ο Οκτώβριος καθώτι 8ος ονομάστηκε October από τη λέξη octo. Βλέπετε πουθενά “μ” ή πιο σωστά “m”; Όχι, πολύ σωστή απάντηση! Το πήραμε, το κάναμε λίγο πιο ελληνικό, ε να μην βάλουμε και δικά μας, είπαμε!