Επιτέλους η καραντίνα τελείωσε! Βγαίνουμε έξω χωρίς sms, χωρίς το φόβο προστίματος, αλλά με το φόβο αυτού του αόρατου ιού… Κάποιοι από εμάς είναι περισσότερο φοβισμένοι, άλλοι λιγότερο, άλλοι καθόλου. Εγώ, προσωπικά, έχω το νου μου…! Μου αρέσει που επανερχόμαστε, αλλά δε σου κρύβω ότι νοσταλγώ λίγο από καραντίνα.
Νοσταλγώ απλά πράγματα, που λίγο πολύ όλοι μας γνωρίσαμε, θυμηθήκαμε, δοκιμάσαμε και αρκετά ενσωματώσαμε στη νέα μας καθημερινότητα. Μια καθημερινότητα που έχει αλλάξει πολλάκις τελευταία, δε συμφωνείς;
Αν πάω λίγο πίσω το χρόνο, θα δω όλα αυτά που γέμιζαν τη μέρα μου μέσα στην καραντίνα. Μια μέρα χωρίς άγχος, χωρίς να κυνηγάω το χρόνο, χωρίς ιδιαίτερο πρόγραμμα και με πολλές αυθόρμητες ιδέες και αντιδράσεις. Όλα αυτά νοσταλγώ τώρα που η αντζέντα μου μπήκε και πάλι δυναμικά στην ρουτίνα μου.
Αλλά, τώρα σοβαρά… Δε σου έχει λείψει καθόλου η καραντίνα; Ή μάλλον πιο σωστά, δε σου έχουν λείψει στιγμές μέσα στην καραντίνα;
Εγώ νιώθω κάποιο κενό!