Για φανταστείτε λέει, αυτά τα Χριστούγεννα να μπορούσαμε να ταξιδέψουμε στον κόσμο. Να μπορούσαμε λέει, να βρεθούμε σε πολλές Παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Να νιώσουμε πολλές φορές όλη αυτή τη χαρά και την ευτυχία που αισθάνεται ο καθένας μας όταν μοιράζεται όμορφες στιγμές με τα πρόσωπα που αγαπάει. Ίσως όλα αυτά να μπορούσαμε να τα κάνουμε αν είχαμε λίγη μαγική σκόνη από το ραβδάκι μιας παραμυθένιας νεράιδας. Μμμ, αυτό είναι εύκολο! Αρκεί να βρούμε μια νεράιδα…
Για καλή μας τύχη όμως, αυτό το ταξίδι απαιτεί φαντασία, άνεση και όμορφες γεύσεις. Με πιο απλά λόγια, βολευτείτε στην αγαπημένη σας θέση, πάρτε και την απαλή σας κουβερτούλα, φτιάξτε καφέ-τσάι-σοκολάτα ή ότι αφέψημα προτιμάτε, πάρτε και κάτι να μασουλάτε (γιορτές έρχονται!) και κάντε με τη φαντασία σας εικόνες όλα αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω.
Παρ’ όλου που όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικός είναι ο καλός ύπνος, εξακολουθούμε να τον θυσιάζουμε… Είμαστε υπ’ ατμόν 24 ώρες το 24ωρο σε μια εποχή που η έλλειψη ύπνου δείχνει ότι είμαστε πετυχημένοι, άξιοι, μπορούμε να τα κάνουμε όλα. Δηλαδή για να πετύχουμε τους στόχους μας, να γίνουμε πετυχημένοι, ο καθένας εκεί που θέλει, θα πρέπει να ξεχάσουμε το δικαίωμά μας στον ύπνο; Ή μπορούμε να κοιμηθούμε καλά το Σαββατοκύριακο και τότε όλα εντάξει; Λυπάμαι αλλά, ο ύπνος δεν αναπληρώνεται… Ή μήπως αν κοιμηθούμε μια ωρίτσα ή δυο λιγότερο δεν χάθηκε και ο κόσμος;
Μάλλον χάθηκε αν όχι ο κόσμος, κάτι από τον κόσμο του καθενός μας.
Είμαι σίγουρη ότι όλοι μας έχουμε διαβάσει κάποια έρευνα σχετική με το πόσο σημαντικός είναι ο καλός ύπνος για την υγεία μας, την ψυχολογία μας, την καθημερινότητά μας. Δεν θέλω να σας κουράσω με έρευνες, νούμερα. Απλά θέλω να σταθώ στα οφέλη που μας προσφέρει ο καλός ύπνος. Ένας καλός ύπνος μας κάνει πιο αποδοτικούς, βελτιώνει τη μνήμη μας, τη συγκέντρωσή μας και μας ομορφαίνει! Η έλλειψή του από την άλλη συνδέεται με αύξηση της θνησιμότητας, τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, εγκεφαλικού, αρτηριακής πίεσης και διαβήτη. Περιττό, βέβαια να τονίσω, το πόσο επηρεάζονται τα νεύρα μας και το πόσο απρόσεχτοι μπορεί να γίνουμε.
Ο καλός ύπνος δεν είναι πολυτέλεια, αλλά βασική βιολογική ανάγκη, όπως η τροφή και το νερό.
Επιτέλους η καραντίνα τελείωσε! Βγαίνουμε έξω χωρίς sms, χωρίς το φόβο προστίματος, αλλά με το φόβο αυτού του αόρατου ιού… Κάποιοι από εμάς είναι περισσότερο φοβισμένοι, άλλοι λιγότερο, άλλοι καθόλου. Εγώ, προσωπικά, έχω το νου μου…! Μου αρέσει που επανερχόμαστε, αλλά δε σου κρύβω ότι νοσταλγώ λίγο από καραντίνα.
Νοσταλγώ απλά πράγματα, που λίγο πολύ όλοι μας γνωρίσαμε, θυμηθήκαμε, δοκιμάσαμε και αρκετά ενσωματώσαμε στη νέα μας καθημερινότητα. Μια καθημερινότητα που έχει αλλάξει πολλάκις τελευταία, δε συμφωνείς;
Αν πάω λίγο πίσω το χρόνο, θα δω όλα αυτά που γέμιζαν τη μέρα μου μέσα στην καραντίνα. Μια μέρα χωρίς άγχος, χωρίς να κυνηγάω το χρόνο, χωρίς ιδιαίτερο πρόγραμμα και με πολλές αυθόρμητες ιδέες και αντιδράσεις. Όλα αυτά νοσταλγώ τώρα που η αντζέντα μου μπήκε και πάλι δυναμικά στην ρουτίνα μου.
Αλλά, τώρα σοβαρά… Δε σου έχει λείψει καθόλου η καραντίνα; Ή μάλλον πιο σωστά, δε σου έχουν λείψει στιγμές μέσα στην καραντίνα;
Όταν η μαμά δουλεύει και τυχαίνει να είναι και blogger, τότε το καημένο το blog αφήνεται στο έλεος των σταθερών αναγνωστών που θέλει εδώ και τώρα να ευχαριστησεί μέσα από την ψυχή της! Τί θα έκανα χωρίς εσάς που αγαπάτε αυτό το μέρος όσο εγώ? Και πολύ καλά καταλάβατε… Η μαμά άρχισε δουλειά! Πολλά έχουν αλλάξει εξαιτίας του γεγονότος αυτού… Το κάθετι με διαφορετικό τρόπο και για διαφορετικό λόγο. Θέλετε να τα πιάσουμε από την αρχή;
Αρχές Δεκέμβρη 2019 έστειλα ένα βιογραφικό σε μια μεσιτική εταιρία. Μετά από 2 μέρες με καλέσαν για συνέντευξη. Εκεί, στην πρώτη μας συνάντηση μου εξήγησαν ακριβώς πώς έχει το επάγγελμα του μεσίτη και έτσι απλά αποφάσισα να το δοκιμάσω. Μου έδειξαν το γραφείο μου, μου έδωσαν όλα τα απαραίτητα “εργαλεία” και ξεκίνησα: τηλέφωνα, ραντεβού, επιδείξεις σπιτιών, οικοπέδων, αναθέσεις, προεγκρίσεις δανείων και κάπως έτσι πέρασαν σχεδόν 3 μήνες. Και πλέον λέω ότι στο σπίτι μας η μαμά δουλεύει!
Αλλά, τώρα σίγουρα θα σκέφτεστε, πώς και το αποφάσισες; Το σκεφτόμουν πολύ καιρό… Ήθελα να βρω να κάνω κάτι, αλλά με πολύ συγκεκριμένους όρους. Ποιοι ήταν αυτοί; Μα φυσικά ωράριο που να το ρυθμίζω εγώ και μόνο. Βλέπετε έχω 2 παιδιά, το ένα έχει σύνδρομο Down και οι απαιτήσεις είναι λίγο πιο πολλές. Το επάγγελμα του μεσίτη είναι αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν αλλά δεν το ήξερα! Έχω ένα ωράριο που εξαρτάται από εμένα, πράγμα που σημαίνει ότι η ρουτίνα των παιδιών μου δεν κλονίζεται! Η δικιά μου έχει λίγο απορυθμιστεί, αλλά που θα πάει, θα το βρω!
Αν σκεφτώ το πως είχα κανονίσει και προγραμματίσει την καθημερινότητά μου τα τελευταία 2 χρόνια (πάρε μια γεύση εδώ) τώρα βλέπω ότι, όταν η μαμά δουλεύει, επιβάλεται νέος επαναπρογραμματισμός και επαναπροσδιορισμός, μη σας πω!
Πριν από όλα να ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα! Να ευχηθώ επίσης σε όλους ότι επιθυμεί η ψυχή σας! Και βέβαια να μην ξεχασώ να ζητήσω με όλη τη δύναμη της καρδιάς μου η ζωή μας να γεμίσει με αγάπη, υγεία, ευτυχία, καλοτυχία, χαρά και χαμόγελα.
Το άρθρο αυτό το γράφω λίγη ώρα αφού έχουν ησυχάσει οι γειτονιές από τα κάλαντα και λίγο πριν έρθουν τα Χριστούγεννα. Παραμονή Χριστουγέννων μεσημεράκι και είπα να γράψω κάτι, λίγο πριν φύγει αυτή η χρονιά.
Περιμένοντας τη μαγική νύχτα κάθομαι στο γραφειάκι μου και κρυφοκοιτάω από το παράθυρο το συννεφιασμένο χριστουγεννιάτικο απομεσήμερο. Προσπαθώ να βάλω σε σειρά όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου. Και επειδή είναι πολλά θα επικεντρωθώ σε χαρούμενες σκέψεις, όπως αρμόζει στα Χριστούγεννα. Δε θα ασχοληθώ με SEO, ούτε και θα κάνω κάτι για να βοηθήσω την Google να “διαβάσει¨το άρθρο μου. Με άλλα λόγια, αυτό το τελευταίο άρθρο για το 2019 θα είναι όπως παλιά…
Γενικά, δεν κάνω απολογισμό της χρονιάς που φεύγει, ούτε θέτω νέους στόχους από Γενάρη. Οι στόχοι και τα νέα θέλω συστήνονται το Σεπτέμβρη, μαζί με τη νέα σχολική χρονιά. Άρα, στο τέλος της χρονιάς τί να κάνω; Να περιμένω τη νέα χρονιά με χαρά και ελπίδα! Επομένως αυτό το τελευταίο άρθρο για το 2019 κάπως έτσι θα είναι: χαρούμενο και ελπιδοφόρο. Και φυσικά αφιερωμένο σε όλους εσάς που βλέπετε στην νέα χρονιά και μια νέα αρχή!
Αφήστε πίσω τα παλιά και βάλτε σαν στόχο, φέτος να γίνετε απλά πιο ευτυχισμένοι. Πώς θα γίνει αυτό; Κάνε την καθημερινότητά σου απλή και σκέψου ΕΣΕΝΑ:
Διώξε ότιδήποτε περιττό. Από πράγματα που δεν χρειάζεσαι μέχρι και… ανθρώπους! Βγάζοντας από τη ζωή μας όλα όσα δε θέλουμε πλέον, αφήνουμε χώρο για όλα τα καινούρια που μας περιμένουν!
Χρωμάτισε! Ξέρεις, αυτές τις σελίδες με τα περίργα σχέδια; Λοιπόν πάρε πολύχρωμα μολύβια και μαρκαδοράκια, καθίσε μαζί με το παιδί σου και ζωγραφίστε παρέα. Οι ειδικοί λένε ότι οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις που κάνει το χέρι καθώς χρωματίζουμε μας χαλαρώνουν, μας βοηθούν να αποβάλουμε το άγχος και μας οδηγούν σε μια κατάσταση διαλογισμού… Μπορεί να μην καταφέρεις να κάτσεις ακίνητος για 15
Pin this!
λεπτά και να αναπνέεις αβίαστα και φυσιολογικά, αλλά σίγουρα μπορείς να χρωματίσεις! Τρέχα περίπτερο!
Μάθε να ζητάς συγγνώμη και να συγχωρείς. Το να συγχωρούμε και να ζητάμε συγγνώμη δε σημαίνει ότι ξεχνάμε όλα όσα έχουν συμβεί, αλλά απελευθερωνόμαστε από όλα αυτά που μας βαραίνουν. Μα πάνω από όλα πρέπει να μάθεις να συγχωρείς εσένα… (αν θες να μάθεις τον τρόπο, ρίξε μια ματιά εδώ)
Φέτος μάθε κάτι νέο: μάθε να πλέκεις, φτιάξε μια νέα συνταγή για παράδειγμα. Δεν έχει σημασία τί θα είναι αυτό. Σημασία έχει ότι θα μπουν στη ζωή σου νέοι άνθρωποι, νέες γνώσεις και νέες εμπειρίες. Το να ενεργοποιούμε τις γνωστικές λειτουργίες του εγκεφάλου μας, τον βοηθάμε να δουλεύει καλύτερα.
Μην αντιστέκεσαι σε νέες γνωριμίες.
Ξεβολέψου… Ναι, αυτό που σου λέω! Κάνε κάτι που σε φοβίζει. Και δεν εννοώ κάτι σαν ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο… Βάλε στην καθημερινότητά σου προκλήσεις… Εγώ, για παράδειγμα ξεκίνησα δουλειά… Θα τα πούμε εν καιρώ όμως αυτά!
Κάνε κάθε μέρα μια θετική σκέψη.
Δεν είχα σκοπό να γεμίσω το τελευταίο άρθρο με θεωρίες τρελλές γιατί και δεν μου αρέσουν, αλλά ούτε ειδικός είμαι. Επομένως μοιράζομαι μαζί σου κάποια μικρά… κολπάκια για να βγαίνει η τρελλή καθημερινότητα!
Ευγνωμοσύνη = η αναγνώρηση κάποιας καλής πράξης που κάποιος έχει δεχτεί και η έκφραση ευχαριστίας για αυτήν.
Τώρα θα μου πεις πώς μου ήρθε αυτό το θέμα… Με απασχολεί πολύ η έννοια της ευγνωμοσύνης, γιατί πιστεύω ότι η ερμηνεία της στα λεξικά χάνει την πραγματική της σημασία και το μεγαλείο της. Αλλά εδώ θα πρέπει να σου πω ότι η Μαρίνα από το Stay At Home Mom ήταν αυτή που με έκανε να θελήσω να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου γι αυτό το μεγάλο θέμα, την ευγνωμοσύνη.
Η βασική αφορμή ήταν το challenge της Μαρίνας στο instagram (αναζητήστε το στα highlights : gratitude challe), κατά το οποίο για 25 μέρες σημειώνουμε 3 πράγματα κάθε μέρα που μας κάνουν να νιώθουμε ευγνωμοσύνη.
Στην αρχή του άρθρου παραθέτω τον ορισμό της ευγνωμοσύνης, όπως αυτός παρουσιάζεται λίγο πολύ στα λεξικά. Αυτό που παρατήρησα είναι ότι πουθενά δεν αναφέρεται η λέξη συναίσθημα. Γιατί, αγαπητέ μου αναγνώστη, πρόκειται, κατ’ εμέ, για ένα συναίσθημα θετικό, αμφίδρομo και παρακινητικό. Είναι θετικό γιατί σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα. Είναι αμφίδρομο γιατί το θετικό αυτό συναίσθημα επηρεάζει και το δραστή αλλά και αυτόν που δέχεται την πράξη. Τέλος, είναι παρακινητικό, γιατί από τη στιγμή που θα νιώσεις ευγνωμοσύνη θα θελήσεις και εσύ να την ανταπωδώσεις. Έτσι, όλο αυτό γίνεται σιγά σιγά νοοτροπία και τρόπος ζωής.
Αν κοιτάξεις γύρω σου πάντα θα βρεις τρόπο και αφορμή να νιώσεις ευγνώμων: ο οδηγός που σου παραχώρησε προτεραιότητα, ο καλός σου που έβαλε τα πιάτα στο πλυντήριο, η κυρία στο σούπερ μάρκετ που σου είπε ότι χρησιμοποιεί το τάδε μπαχαρικό στα μπιφτέκια, το παιδί σου που μάζεψε τα άπλυτά του, η μαμά σου που σου είπε ότι θα φτιάξει παστίτσιο για όλους μεσοβδόμαδα και τόσα άλλα μίκρα και καθημερινά γεγονότα. Όλα αυτά αν κάτσεις και τα συνειδητοποιήσεις θα δεις ότι σε κάνουν να χαμογελάσεις, να ξαλαφρώσεις, να βρεις χρόνο για τον εαυτό σου, να δεις ότι γύρω σου υπάρχει ομορφιά.
Γονείς αγαπητοί αυτού του κόσμου, καλή σχολική χρονιά! Το άρθρο μου αυτό ίσως να σας βρίσκει θαμένους σε σχολικές λίστες, ή ανάμεσα σε φυλλάδια εξοσχολικών δραστηριοτήτων, ή με ένα κομπιουτεράκι (ΟΚ, με το κινητό…) στο χέρι, υπολογίζοντας τα μηνιαία έξοδα σχετικά με τα παιδιά σας. Κάποιοι από εσάς να έχετε αφήσει για λίγο στην άκρη κάποιο βιβλίο με πιθανό τίτλο “Πώς να μεγαλώσεις παιδιά σήμερα”. Το αφήσατε στην άκρη γιατί στην αρχή του τίτλου αυτού του άρθρου διαβάσατε αυτό που θέλετε τόσο πολύ να σας πει κάποιος: “Γονείς, σταθείτε!”
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Γονείς μου, πώς είστε; Είστε έτοιμοι για τη νέα σχολική χρονιά που ξεκινάει; Γεμίσατε μπαταρίες; Ή μάλλουν… Για σταθείτε… Μήπως σε όλα αυτά περί σχολικής χρονιάς ξεχνάμε κάτι σημαντικό; Μα βέβαια! Οι πρωταγωνιστές δεν είμαστε εμείς οι γονείς, αλλά τα παιδιά μας. Και ξαναρωτάω. Παιδιά, είστε έτοιμα για τη νέα σχολική χρονιά; Γεμίσατε μπαταρίες; Γεμίσατε το μυαλό σας και τη ψυχή σας με αναμνήσεις;Πώς θα θέλατε να είναι η νέα σας καθημερινότητα;
Ας προσπαθήσω να μαντέψω: ήρεμη, χαλαρή, γεμάτη χαμόγελα, μπράβο, μάθηση, ένταση που να αφυπνίζει, και θα παρακινεί τα παιδιά να συνεχίζουν να προσπαθούν, ενθάρρυνση και κατανόηση όταν λαθεύουν, παιχνίδι, ήρεμες εξηγήσεις, χαμογελαστούς γονείς και δασκάλους, σεβασμό απέναντι στον πραγματικό τους εαυτό…
Όλα τα παραπάνω, αγαπητοί γονείς, ίσως να είναι πολλά, ή και λίγα. Ίσως να είναι υπερβολικά, δυσνόητα, δύσκολα, μα πάνω απ’ όλα είναι αληθινά! Εδώ που τα λέμε, σίγουρα η ως άνω λίστα να μην έχει συμπεριλάβει αρκετά ακόμα… Αν ρωτήσουμε τα παιδιά μας σίγουρα έχουν πολλά να μας πουν…
Το καλύτερο σε ένα beach party είναι το ηλιοβασίλεμα…
Ήρθε και πάλι αυτή η εποχή του χρόνου… Αυτή, ντε, των πάρτυ! Φέτος διοργανώσαμε beach party για το αγόρι μας, για να γιορτάσει με τους φίλους του τους αγαπημένους τα γενέθλιά του, λίγο νωρίτερα όπως πάντα. Η ιδέα για beach party γεννήθηκε στο μυαλό του Πάνου πέρσυ στις καλοκαιρινές διακοπές και, όπως καταλάβατε, δεν ξεχάστηκε!
Καθώς ετοίμαζα στο μυαλό μου και στα χαρτιά μου το beach party γενεθλίων, σκεφτόμουν πότε ήταν η τελευταία φορά που βρέθηκα σε πάρτυ στην παραλία… Δεν μπορούσα να θυμηθώ… Τώρα αν με ρωτήσετε θα σας πω πριν μια εβδομάδα! Εντάξει, μπορεί να ήταν ένα παιδικό πάρτυ, αλλά όλοι το απολαύσαμε! Αυτό που κατάλαβα από την όλη διαδικασία είναι ότι κάνουμε πολύ δύσκολη τη ζωή μας και στα παιδικά πάρτυ. Πάντα τα γενέθλια του μικρού τα κάνω στο σπίτι, μιας και είναι καλοκαίρι. Γεμίζει ο κήπος παιδιά, παιχνίδια, σημαιάκια και ότι άλλο έχει σκεφτεί ο Πάνος σαν θέμα για το πάρτυ του. Όλη αυτή η διακόσμηση έχει μία ταλαιπωρία, αλλά και από την άλλη, έχουμε χαρά και αυτό πρέπει να φαίνεται! Φέτος δεν έφτιαξα στολίδια! Ομολογώ ότι ήταν η πιο ξεκούραστη διοργάνωση, ΧΑΧΑ!
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τί χρειαζόμαστε για ένα beach party; Παραλία, φυσικά!
Πήγαμε στο Σχοινιά μετά το κωπηλατοδρόμιο και συγκεκριμένα στο υπαίθριο πάρκινγκ. Αυτό βρίσκεται μετά απ΄όλα τα οργανωμένα μπαράκια. Για να το βρείτε στο χάρτη αναζητήστε το ως Υπαίθριο Πάρκο Σχοινιά . Είναι μια παραλία με άμμο, δέντρα και θάλασσα αρκετά ρηχή, που σημαίνει όχι τρελλό άγχος με τα παιδιά. Είναι πολύ εύκολο να βρείτε σκιά γιατί τα δέντρα φτάνουν μέχρι την παραλία.
Χρειαζόμαστε και εξοπλισμό, σωστά;
Πετσέτες, καρεκλάκια, ομπρέλες, παιχνίδια και ότι άλλο συνηθίζετε να πέρνετε μαζί σας στην παραλία. Επείδη είναι δύσκολο να έχετε εξοπλισμό για όλους τους καλεσμένους σας, καλό είναι να τους ενημερώσετε ότι πρέπει να φέρουν τα δικά τους πράγματα. Εμείς αυτό κάναμε. Είμασταν όμως και πολύ τυχεροί γιατί ένας φίλος είχε και έξτρα καρεκλάκια οπότε βολευτήκαμε όλοι!
Πάρτυ χωρίς ποτό και φαγητό γίνεται; Το ίδιο ισχύει και για το beach party!
Οι καλοκαιρινές εξορμήσεις μπορούν πλέον να αρχίσουν και με τις ευλογίες του ημερολογίου! Μπήκε ο Ιούνιος,
Η είσοδος του ξενοδοχείου
βλέπετε. Το καλοκαίρι, θέλει δε θέλει ο καιρός, είναι εδώ και η διάθεση όλων μας είναι ανεβασμένη. Σε λίγες μέρες έρχεται και το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, πράγμα που σημαίνει μίνι απόδραση για κάποιους… Εμείς θα μείνουμε εδώ, γιατί φροντίσαμε να κλέψουμε ένα τριήμερο μέσα στον Μάη και να επισκεφτούμε ένα πολύ όμορφο μέρος που τα συνδυάζει όλα: χαλάρωση, διασκέδαση, νόστιμο φαγητό και κοντινές έξτρα εκδρομούλες. Δεν σας κρατάω άλλο σε αγωνία, πήγαμε στο Grecotel Riviera Olymbia Resort στα Λουτρά Κυλλήνης.
Αν ψάχνετε κάτι παραπάνω στις μίνι καλοκαιρινές εξορμήσεις σας, τότε το μέρος αυτό θα σας αποζημιώσει. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το ξενοδοχείο (resort για την ακρίβεια) βρίσκεται στην Κυλλήνη, πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Λουτρά και απέχει περίπου 3 ώρες από Αθήνα. Ο δρόμος από Αθήνα είναι στο μεγαλύτερο μέρος του αρκετά καλός, αφού θα οδηγήσετε στην νέα εθνική οδό Αθηνών Πατρών. Περνώντας την Πάτρα το σκηνικό αλλάζει: πιο στενοί δρόμοι, λίγες στροφές και όχι καλής ποιότητας άσφαλτος. Όμως δεν θεωρώ ότι θα ενοχληθείτε γιατί το κομμάτι αυτό είναι σχετικά πολύ μικρό σε όλη τη διαδρομή. Εμείς ξεκινήσαμε κατά τις 9:οο πμ και φτάσαμε κατά τις 12:00 το μεσημέρι. Εννοείται ότι τα παιδιά φορούσαν μαγιώ και πήγαμε κατευθείαν για τσουλήθρα….
Το resort αυτό αποτελείται από 4 ξενοδοχειακά συγκροτήματα που το καθένα έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά:
Mandola Rosa που διαθέτει σουίτες και μικρές βίλλες
Olymbia Riviera
Olympia Oasis
Ilia Palmas
Όλα, ασχετα από τα ειδικά χαρακτηριστικά τους, μοιράζονται μία υπέροχη παραλία με θέα την Ζάκυνθο και τη Κεφαλονιά και φυσικά το Aqua Park με τις νεροτσουλήθρες. Όλο το σύμπλεγμα ανήκει στην κατηγορία 5 αστέρια και είναι πολύ family friendly. Το προσωπικό είναι ευγενέστατο, πάντα πρόθυμο και εύκαιρο για να σας εξυπηρετήσει. Επίσης πρέπει να σας πω ότι οι εργαζόμενοι συχνά θα σας ρωτήσουν αν έχετε να προτείνετε μια συμβουλή προς βελτιστοποίηση των υπηρεσιών, και μάλιστα εκεί που δεν το περιμένετε!
Το κατεψυγμένο φαγητό τις πρώτες μέρες με το μωρό σας στο σπίτι θα σας σώσει! Εγώ ανήκω στις τυχερές μαμάδες γιατί η δική μου μαμά είναι κοντά μου, πρόθυμη και διαθέσιμη να με βοηθήσει όταν της το ζητήσω. Καταλαβαίνετε επομένως, πόσο πολύ με βοήθησε τον πρώτο καιρό μετά τις γέννες μου. Θυμάμαι στο πρώτο παιδί που κοιμόταν σπίτι μου… Είχε το λίκνο δίπλα της και με ξυπνούσε κάθε φορά που το μωρό έπρεπε να φάει. Στη δεύτερη γέννα οι πρώτες μέρες ήταν πολύ δύσκολες… (Δείτε περισσότερα εδώ: Δύο Χρόνια Μαζί Με Το Σύνδρομο Down). Η μαμά μου όμως ήταν δίπλα μας ΚΑΙ με τη μαγειρική της.
Όλα αυτά μου ήρθαν αυτές τις μέρες στο μυαλό, καθώς πλησιάζουν και τα γενέθλια της μικρής μας. Και κάπως έτσι σκέφτηκα ότι το σπιτικό φαγητό για τη νέα μανούλα, ειδικά αν υπάρχει και μεγαλύτερο παιδί στο σπίτι, είναι σημαντικό. Έχω στο μυαλό μου την καθημερινότητα της δικής μου οικογένειας. Το κατεψυγμένο φαγητό (ή η κονσερβοποίηση του) είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Αν αυτή τη στιγμή ήμουν έτοιμη να φέρω στον κόσμο κάποιο τρίτο παιδί θα άρχιζα να στοκάρω κατεψυγμένο φαγητό.
Λοιπόν, αφού έχετε ετοιμάσει δωμάτιο, προίκα και καρνταρόμπα μωρού, έχετε εξοπλιστεί με τα απαραίτητα για το μαιευτήριο, για το θηλασμό και οτιδήποτε άλλο χρειαστείτε, αφιερώστε λίγες μέρες στο να ετοιμάσετε λίγο κατεψυγμένο φαγητό για τις πρώτες μέρες της νέας σας ζωής.
Δύο είναι τα βασικά ερωτήματα: Ποια φαγητά μπορούμε να μαγειρέψουμε και να τα καταψύξουμε; Τί φαγητά μπορούμε να ετοιμάσουμε, να τα βάλουμε στην κατάψυξη και να τα μαγειρέψουμε αργότερα;