Οι δικές μας διακοπές τελείωσαν για φέτος. Και το γλυκό καλοκαιράκι φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του. Εντάξει, ας μην ψυχοπλακοθούμε! Ημερολογιακά μπορεί να τελειώνει, αλλά ο καιρός καλά κρατεί ακόμα.
Συνήθως, δεν κάνω απολογισμούς με χαρτί και με μολύβι. Ούτε θεωρώ την 1/1 κατάλληλη μέρα για νέα αρχή. Για μένα η νέα σελίδα γυρίζει το Σεπτέμβρη. Τότε συμβαίνουν τα πιο σημαντικά για την καθημερινότητα τη δικιά μου, αλλά και της οικογένειάς μου:
- νέα σχολική χρονιά
- ίσως και νέο σχολείο
- δεραστηριότητες για μικρούς και για μεγάλους
- νέες απαιτήσεις λόγω σχολείου και εργασίας
- νέες συνήθειες
- νέα προσωπικά δεδομένα που οδηγούν σε νέες αποφάσεις, αλλά και επιθυμίες
Έτσι, είμαι έτοιμη να συνεχίσω αλλά και να ξεκινήσω! Και είπα φέτος να ρίξω μια δεύτερη ματιά σε όλα αυτά που γέμισαν τις διακοπές μου. Κάτι σαν απολογισμός, αλλά ίσως περισσότερο για να μοιραστώ στιγμές και γεγονότα.
Δεν ξέρω αν το έχετε πάθει και εσείς αυτό που παθαίνω και εγώ… Πολλές φορές μου έχει τύχει να διαβάσω κάτι και να θέλω να το διαβάζω συνέχεια. Ο λόγος είναι γιατί μου ξυπνάει το μυαλό, με κινητοποιεί ή μπορεί να μου θυμίζει μια κατάσταση από την οποία πέρασα ή απλά ανταποκρίνεται σε αυτό που ζω τώρα. Ε, λοιπόν, όλα αυτά τα όμορφα τα μαζεύω σε ένα σημειωματάριο και αρκετές φορές τα ξαναδιαβάζω. Όπως μπορείτε να καταλάβετε είναι πολλά… Αλλά σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας μερικά από τα αγαπημένα μου. Ελπίζω να σας ξυπνήσω!
Ο Μάης είναι εδώ και εγώ είμαι αρκετά χαρούμενη για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους: το καλοκαίρι βρίσκεται μια ανάσα μακρυά και έχω γενέθλια! Αλλά αν θέλουμε να πούμε αλήθειες, τότε θα πρέπει να αρχίσω λέγοντας πως η ημέρα των γενεθλίων μου δεν με χαροποιεί όπως παλιότερα. Και όχι, δεν φταίει που μεγαλώνω. Πιστεύω ότι η μέρα των γενεθλίων είναι μία πολύ ξεχωριστή μέρα για τον καθένα μας. Επομένως θέλω να γιορτάζω τα γενέθλια μου με μία μεγάλη γιορτή… Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό… Όταν λέω μεγάλη γιορτή εννοώ με φίλους, αγαπημένα πρόσωπα, ποτό, φαγητό, μουσική, χαμός! Και ιδανικά την ίδια μέρα. Βέβαια, έχω πάρει απόφαση από φέτος να κάνω κάτι ξεχωριστό, έστω και μικρό. Εξάλλου, φέτος κλείνω τα 40, οπότε πρέπει να το γιορτάσω! Και αρχίζω από αυτό εδώ το blog. Ο μήνας Μάης είναι αφιερωμένος σε έμενα! Οι 30 αλήθειες που θα μοιραστώ μαζί σας είναι η αρχή για να γνωριστούμε λίγο καλύτερα!
Τέτοια εποχή πέρσυ η καθημερινότητα μου είχε διαμορφωθεί με βάση το γεγονός ότι ο Πάνος πήγαινε πρώτη δημοτικού και η μικρή μας, σχεδόν 2 χρονών τότε, έμενε σπίτι μαζί μου. Με άλλα λόγια τα αγόρια έξω και τα κορίτσια μέσα. Η καθημερινότητα μου είχε προσαρμοστεί πάνω σε αυτά τα δεδομένα.
ακολουθήσει καθορίζουν όλους τους τομείς της ύπαρξής του, οπότε σίγουρα και το σωματικό του βάρος! Εδώ και 2 χρόνια, από τη γέννηση της Σοφίας, προσπαθώ να χάσω 10 κιλά! Είιαι αυτά που που μου άφησε η εγκυμοσύνη… Η αλήθεια είναι ότι πήρα μόνο 6 κιλά, αλλά είχα και άλλα 4 καβάτζα… Ξέρετε, είναι αυτά τα κιλά που τα παίρνεις καλού κακού, μη σου συμβει τίποτα… Και μετά τους αρέσει τόσο πολύ η παρέα σου και ο χαρακτήρας σου, που δε φεύγουν με τίποτα!!!! Κάπως έτσι συνέβει και με τα 4 δικά μου, μόνο που είναι αρκετά κοινωνικά και έγιναν φίλοι με τα 6 της εγκυμοσύνης! Δύσκολοι οι αποχωρισμοι, τελικά!!! Όπως και να’χει, πλέον έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι, που λέει και ο σοφός λαός μας!
Δύο πράγματα μου φτιάχνουν τη διάθεση στην εμφάνισή μου: το φτιαγμένο μαλλί και τα περιποιημένα χέρια. Και πολύ σωστά καταλάβατε, κάθε φορά που λούζομαι φτιάχνω μαλλί και φροντίζω πάντα να έχω βαμμένα νύχια! Ευτυχώς πιάνουν λίγο τα χέρια μου και κάπως τα καταφέρνω! Βέβαια, τολμώ να πω πως η εξάσκηση φέρνει πολύ καλά αποτελέσματα! Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες μικρές, απλούστατες συμβουλές για να έχετε πάντα χεράκια όμορφα! Οι συμβουλές έρχονται κατευθείαν διά στόματος αδελφής μου, η οποία, εκτός από οικονομολόγος (που εξασκέι το επάγγελμα) είναι και nail expert… Της άρεσε, το σπούδασε και αυτό και με μεγάλη επιτυχία φροντίζει τα χέρια (και τα πόδια) πολλών κοριτσιών, πολυάσχολων, απαιτητικών, καθημερινών και γενικά σύγχρονων, σαν όλες εσάς και εμένα δηλαδή! Θα ήθελα να σημειώσω εδώ το εξής: μπορεί να έχω τον ειδικό πάνω από το κεφάλι μου (μένει στον πάνω όροφο), αλλά τις περισσότερες φορές τo manicure μου το επιμελούμαι εγώ… Αδελφούλα ακούς?
ου (την 
Δε θέλω να το παίξω έξυπνή ούτε να ισχυριστώ ότι έχω ακολουθήσει αυτά τα βήματα και έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος. Όχι, κάτι τέτοιο δεν ισχύει! Πρέπει όμως να σας εξομολογηθώ ότι θέλω να γίνω καλύτερη πρώτα για μένα και μετά για τους ανθρώπους που αγαπώ. Ο ερχομός της κόρης μου με άλλαξε, αλλά δεν είμαι σε θέση έγω η ίδια να σας πω αν με έκανε καλύτερη ή απλά με άλλαξε. Το Σύνδρομο Down με έχει μάθει πολλά, αλλά το καλύτερο από όλα είναι πως να ονειρεύεσαι ένα μέλλον χωρίς όρια. Ονειρεύομαι το μέλλον χωρίς περιορισμούς στις δυνατότητες των παιδιών μου! Πώς τα καταφέρνω; Λοίπον, η απάντηση είναι πολύ απλή: μπαίνουν όρια που θα όδηγήσουν στη μάθηση, όχι για το τί θα μάθουμε!
Η αγαπημένη μου τσάντα για το καλοκαίρι είναι η τσάντα της παραλίας. Οι λόγοι είναι απλοί: “με πάει” στη θάλασσα, “με φέρνει” πιο κοντά στον ήλιο και μου θυμίζει κάθε χρόνο, κάθε φορά που εμφανίζεται ότι η καλύτερη εποχή του χρόνου είναι εδώ!